Konstruktorem lotni ”Vega 114 ST” był Paweł Wierzbowski. Była lotnią zaprojektowaną do latania w klasie pierwszej, czyli o ograniczonym wydłużeniu. Konstrukcyjnie to było maksimum, co można było z tego ograniczenia zrobić. 114 to był kąt nosowy, czyli rozwarcia krawędzi natarcia. Pokrycie było wykonane z własnej konstrukcji, specjalnego materiału. P. Wierzbowski tak opisuje sposób wykonania tego materiału: "torlen, bardzo cienki materiał stylonowy pokrywaliśmy specjalną mieszanką lakieru nitro, oleju rycynowego i …coś jeszcze było. Układ rolek i wałków zanurzały materiał w tej substancji, ręcznie ciągnęło się go na długość mojej piwnicy i naprężając go, trzymało się aż do wyschnięcia w powietrzu. 15 minut w oparach nitro, i 8 metrów bezcennego materiału… Sztywny, łatwy w krojeniu, ale niestety niezbyt długotrwały. Na jeden sezon".

Oblatana 23.03.1978 r. zadebiutowała w zawodach o Puchar Tatr na Nosalu. I to z powodzeniem, ponieważ konstruktor wygrał na niej w Klasie I. Była bardzo zwrotna i posiadała bardzo małą prędkość przeciągnięcia. To predysponowało ją do idealnych podejść do lądowania na celność. W tamtych czasach, 1978 r., to była jedna z konkurencji na zawodach. Na niej właśnie wygrał konkurencję lądowania na celność w Eger (Węgry) w Międzynarodowych Zawodach w lipcu 1978 r.- 9 trafień w punkt na 9 lądowań! Łącznie zajął wówczas 5 miejsce. P. Wierzbowski wykonał również na tej lotni pierwsze loty na holu za motorówką. Zajął 2 miejsce w zawodach holowanych na Zalewie Zegrzyńskim w 1978.

W jednej z paru egzemplarzy zbudowanych do szkolenia studentów Zakładu Sportów Lotniczych AWF we Wrocławiu, zwiększony został minimalnie kąt nosowy do 115°, aby nieco wypłaszczyć pokrycie. Lotnia ta otrzymała oznaczenie "Vega 115 ST", jej konstrukcja pozostała bez zmian.

Konstrukcja:
Szkielet lotni składał się z dwóch krawędzi natarcia, dźwigara, kila, masztu i sterownicy. Wykonany z rur duraluminiowych i usztywniony układem dolnych oraz górnych cięgieł. Kąt wierzchołkowy- 114°, w wersji "Vega 115 ST"- 115°.
Pokrycie jednostronne wykonane ze specjalnego materiału, wykonanego na bazie torlenu, ukształtowane i usztywnione za pomocą żeber.
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji siedzącej.