W 1944 r. brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa wydało specyfikację (Specification E.1/44.) opisującą wymagania techniczne na nowy jednomiejscowy, jednosilnikowy odrzutowy samolot myśliwski oparty na powstającym wówczas silniku turboodrzutowym z dwustronną sprężarką odśrodkową Rolls-Royce „Nene”. Realizacji projektu podjęła się firma Gloster Aircraft Company, która miała już doświadczenie w tego typu konstrukcjach. W tej wytwórni lotniczej powstał pierwszy brytyjski samolot z napędem odrzutowym Gloster E.28/39 oraz produkowany pierwszy odrzutowy myśliwiec, który wszedł na wyposażenie jednostek RAF, Gloster G-41 "Meteor".

Gloster otrzymał zamówienie na zaprojektowanie i wykonanie trzech prototypów. Pierwszy z nich był gotowy w 1947 r., jednak podczas transportu do ośrodka doświadczalnego w Boscombe Down został nieodwracalnie uszkodzony. Dopiero drugi prototyp wykonał pierwszy lot, który odbył się 9.03.1948 r.

Próby prototypu przechodziły pozytywnie. G.42 uzyskał prędkość max ponad 1 000 km/h i wznoszenie ponad 25 m/s. Wkrótce potem w próbach pojawił się trze­ci prototyp z usterzeniem poziomym zamontowanym w połowie wysokości usterzenia pianowego (podobne usterzenie zastosowano także na nowej wersji „Meteor” Mk.8). Rozpoczęto przygotowania do produkcji seryjnej samolotu, ale została ona zanie­chana, ponieważ postanowiono skoncentrować się na dalszym rozwoju samolotu „Meteor”.

Również projekt wersji ze skośnymi skrzydłami, opartej o specyfikację E.23/46, nie został zrealizowany.

W Polsce.

Na prototypach samolot Gloster G-42 (E.1/44) wykonywał loty w Aircraft and Armament Experimental Establishment (Instytut Doświadczalny Samolotów i Uzbrojenia) w Boscombe Down legendarny polski pilot doświadczalny Janusz Żurakowski. W latach 1948- 1951 (daty przybliżone) wykonał w sumie 50 lotów doswiadczalnych.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji metalowej.
Skrzydła proste o obrysie trapezowym i niewielkim wzniosie wyposażone w szczelinowe klapy, lotki i hamulce aerodynamiczne.
Kadłub wrzecionowaty o konstrukcji półskorupowej. Po jego obydwu stronach, na wysokości kabiny pilota znajdowały się wloty powietrza do silnika.
Usterzenie klasyczne, wolnonośne, usterzenie poziome przesunięte nieco do tyłu względem usterzenia pionowego. Trzeci wybudowany prototyp miał usterzenie poziome zamontowane na usterzeniu pionowym w połowie jego wysokości.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie.

Uzbrojenie- prototypy nie były uzbrojone. W maszynach seryjnych planowano zamontować w dziobie maszyny 4 działka Hispano kal. 20 mm.

Wyposażenie- w drugim prototypie, pod usterzeniem pionowym, zamontowany był pojemnik na spadochron przeciwkorkociągowy.

Silnik- odrzutowy Rolls-Royce „Nene II” o ciągu 22,3 kN. Zabudowany był w centralnej części kadłuba, z wylotem w końcu kadłuba.

Dane techniczne Gloster G.42 (wg [3]):
Rozpiętość- 11,0 m, długość- 11,6 m, wysokość- 3,6 m.
Masa własna- 3750 kg, masa w locie-  5200 kg.
Prędkość max- 1020 km/h), wznoszenie- 25 m/s, pułap- 13 410 m, czas trwania lotu- 1 h.