Dobrociński "Archeopteryx-1", ok. 1975

Lotnia. Polska.
Lotnia- miekkopłat sprężysty ”Archeopteryx-1”. Próba montażu szkieletu. (Źródło: Skrzydlata Polska nr 9/1975).
Na początku 1975 r. Tadeusz Dobrociński budował lotnię- miękkopłat sprężysty "Archeopteryx-1" o ogromnych rozmiarach. Płatowiec ten, podobnie jak lotnia "Senior" zbudowany został z klejonych  tyczek sosnowych i usztywnionych okuciami z blachy duralowej oraz systemem linek stalo­wych. "Archeopteryx-1" był pierwszym polskim miękkopłatem wyposażonym w podwozie kołowe lub płozy (możliwość szybkiej wymiany). Zastoso­wanie podwozia oraz siodełka dla pilota podyktowane zostało zbyt dużą masą płatowca, a co za tym idzie- niemożliwością startu i lądowania "na nogi". Płatowiec wyposażony został w również w klasyczny układ sterowania.

„Archeopteryx-1" wyposażony został  w eksperymentalne urządzenia służące da regulowa­nia siły nośnej płata przez zmianę wysklepienia profilu. Ma to na celu zmniejszenie minimalnej prędkości lotu przy podejściu do lądowania oraz przy starcie.

Na początku 1975 r. gotowy był kompletny szkielet lotni, brak było tylko podwozia.

W czasie prób z modelem miękkopłata "Archeopteryx-1" stwierdzono, że równie dobrze lata on do przodu, jak i do tyłu, nie jest zbyt wrażliwy na podmuchy, zachowuje się statecznie. W czasie prób wydarzył się ciekawy wypa­dek: model, zbyt lekko trzymany, pod wpły­wem silnego podmuchu wiatru wyrwał się z ręki, na skutek zbyt silnego wiatru i dużych katów natarcia przeszedł do lotu na plecach... i kontynuował w tej pozycji bardzo ładny i stateczny lat, aż do lądowania.

Konstrukcja.
Płatowiec zbu­dowany z listew sosnowych klejonych z 3 warstw i obrobionych na przekrój okrągły. Tyczki łączone były ze sobą duralowymi odcinkami rur i usztywnio­ne linkami stalowymi. Płatowiec składał się z płata, usterzenia poziomego i usterzenia pionowego.
Płatowiec wyposażony został w klasyczny układ sterowania, który jednak przekazuje swe ruchy nie na sztywne elementy sterowe, ale na pokrycie.
Miejsce pilota w postaci siodełka.
Pokrycie z folii poliestrowej.
Podwozie kołowe lub płozy (możliwość szybkiej wymiany).

Dane techniczne "Archeopteryx-1" (wg [1]):
Rozpiętość- 16,0 m, długość- 7,6 m, wysokość- 3,0 m, powierzchnia nośna- 32,0 m2.
Masa własna- 31,5 kg, masa całkowita- 100 kg.
Zakres prędkości użytkowych- 10-24 km/h, doskonałość- ok. 12.

Źródło:

[1] Dmyszewicz M. "W pracowni wrocławskiego konstruktora-amatora. Od Pterodaktyla do RWD-5". Skrzydlata Polska nr 9/1975.
blog comments powered by Disqus