Na początku 1975 r. Tadeusz Dobrociński budował lotnię- miękkopłat sprężysty "Senior", którego konstrukcja nawiązywała do poprzednich lotni tego typu ("Skakanka" i "Junior"). Jej przeznaczeniem było sprawdzenie własności tego typu płata miękkiego bez usterzenia kierunku i przy zróżnicowanym wydłużeniu płata.

Konstrukcja "Seniora" była analogiczna jak "Juniora" tzn. z drewna sosnowego z minimalnym użyciem duralu na okucia. Odmiennie zaprojektowano natomiast pokrycie, które miało być wykonane z amerykańskiej folii zbrojonej włóknem szklanym. W przypadku nie otrzymania tego rodzaju tworzywa, pokrycie miało być wykonane z folii krajowej.

Konstrukcja.
Płatowiec zbu­dowany z listew sosnowych klejonych z 3 warstw i obrobionych na przekrój okrągły. Tyczki łączone były ze sobą duralowymi odcinkami rur i usztywnio­ne linkami stalowymi. Lotnia nie posiadała w zasadzie usterzenia pionowego i poziomego. Jednak istniała możliwość zabudowy takich powierzchni i to zarówno w układzie klasycznym jak i w układzie "kaczki".
Pokrycie z z amerykańskiej folii zbrojonej włóknem szklanym lub folii poliestrowej.

Dane techniczne "Senior" (wg [1]):
Rozpiętość- 11,0 m, długość- 3,8 m, wysokość- 1,9 m, powierzchnia nośna- 22,0 m².
Masa własna- 16 kg, masa całkowita- 91 kg.
Zakres prędkości użytkowych- 14-27 km/h, doskonałość- 9,5-10.