PZL Mielec- Avianord AW-1 / AW-2 / AW-3, 1991

Projekt rodziny samolotów lekkich ogólnego przeznaczenia (szkolne, sportowe, turystyczne, dyspozycyjne, sanitarne). Polska / Włochy.
Projekt samolotu AW-3. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).

W I połowie 1990 r. WSK PZL Mielec nawiązała współpracę z włoską firmą Avianord Aeroseruzi. Jej celem było wspólne podjecie produkcji dwumiejscowego samolotu szkolnego General Avia F.22 "Pinguino" ("Pingwin") konstrukcji dr Stelio Frati z firmy General Avia Costruzioni Aeronautiche SRL. Dokonano wymiany informacji oraz dokumentów. Z PZL Mielec przekazano dane o samolotach o zbliżonej wielkości do tego, którym zainteresowana była firma Avianord Aeroseruzi. Dotyczyło to samolotu PZL M26 "Iskierka" oraz projektowanego lekkiego samolotu szkolno-treningowego. Produkcji samolotu F.22 "Pinguino" jednak nie podjęto.

Firma Avianord natomiast wyraziła zainteresowanie zaprojektowaniem przez PZL Mielec całej rodziny samolotów lekkich, oznaczonych AW-1AW-2AW-3. W lutym 1991 r. do Mielca dotarły założenia techniczne na w/w rodzinę samolotów. Był to dokument noszący tytuł "AW- General Purpose – New Light Plane Family". Dokument (po uzgodnieniu) miał być podstawą do rozpoczęcia prac projektowych. W okresie luty-marzec 1991 r. w OBR SK w Mielcu została przeprowadzona analiza przedstawionych założeń technicznych. Wykonana została przez zespół pod kierownictwem mgr inż. Józefa Oleksiaka. W skład zespołu wchodzili: Wacław Dec, Bogusław KuśnierzJarosław RumszewiczJerzy RyniewiczWiesław Szlęk oraz Eliza Worosz. Wysunięta została propozycja wykonania studium lub ograniczonego projektu wstępnego rodziny samolotów AW. Możliwe byłoby wówczas dokonanie z większym przybliżeniem oceny powodzenia budowy tych samolotów.

Rodzina samolotów AW miała składać się z trzech podstawowych typów: dwumiejscowy AW-1, 4-5-miejscowy AW-2 i 6-7-miejscowy AW-3. Silniki przewidywane do ich napędu- tokowe płaskie z doładowaniem lub bez- miały posiadać moc od 85 do 309 kW (od 116 do 420 KM). Dla samolotu AW-3 przewidywano również napęd w postaci silnika turbośmigłowego. Masy startowe miały zawierać się pomiędzy 750 a 2000 kg. Wyposażone w podwozia stałe lub chowane w locie oraz śmigła o stałym skoku lub stałych obrotach. Kategorie użytkowania: od użytkowej i akrobacyjnej (dla AW-1) do tylko normalnej dla największego samolotu AW-3. Struktura płatowca miała mieć budowę modułową. Przez składanie wybranych modułów tworzono by odmienne typy lub wersje finalne.

Realizacja tak postawionego zadania była bardzo trudna. Główne parametry samolotów zmieniały się bowiem w znacznych zakresach: masa startowa zmieniała się o 270 %, moc zespołów napędowych o 360 %, a ładunek płatny o 350 %. Unifikacja i budowa tak różnych typów samolotów z modułów spowodowałaby to, że samoloty posiadałyby większą masę konstrukcji, z zatem gorsze osiągi i wyższe zużycie paliwa w porównaniu z samolotami projektowanymi na jedną podstawową masę startową lub klasę użytkowania. Zaletami budowy zunifikowanej rodziny samolotów były: niższe koszty budowy typu, krótszy czas budowy poszczególnych typów i sprawniejsza obsługa serwisowa. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy budowa rodziny samolotów AW odniosłaby sukces. Faktem jest, że na świecie, pomimo wielu prób, powstało niewiele udanych konstrukcji. Również w PZL Mielec została opracowana rodzina samolotów rolniczych, która miała składać się z czterech typów samolotów:  PZL M18 ”Dromader”PZL M21 ”Dromader Mini”PZL M24 ”Dromader Super” oraz PZL M25 ”Dromader Mikro”.

Dalszych prac nad samolotami AW-1, AW-2 i AW-3 nie prowadzono.

Konstrukcja.
Dolnopłat o konstrukcji metalowej. Wersja: AW-1- dwumiejscowa, AW-2- 4-5- miejscowa, AW-3- 6-7-miejscowa.
Skrzydło wyposażone w klapy i lotki.
Kabina zakryta.
Usterzenie pionowe składa się ze statecznika i steru kierunku, usterzenie poziome płytowe.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe lub chowane w locie.

Silnik:
AW-1- tłokowy, płaski o mocy ok. 85 kW (116 KM),
- AW-2 - tłokowy, płaski o mocy ok. 150 kW (200 KM),
AW-3- tłokowy, płaski lub turbośmigłowy o mocy ok. 309 kW (420 KM).

Dane techniczne AW-1, projektowane (wg [1]):
Rozpiętość- 9,0 m, długość- 6,5 m, wysokość- 2,3 m.
Masa startowa max- ok. 880 kg.

Dane techniczne AW-2, projektowane (wg [1]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 7,4 m, wysokość- 2,54 m.
Masa startowa max- ok. 1300 kg.

Dane techniczne AW-3, projektowane (wg [1]):
Rozpiętość- 12,5 m, długość- 8,04 m, wysokość- 2,64 m.
Masa startowa max- ok. 2000 kg.

Galeria

  • ”Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW”. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • ”Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW”. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • ”Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW”. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • ”Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW”. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • ”Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW”. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Projekt samolotu AW-1. Rysunek w trzech rzutach. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli w samolocie AW-1. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Projekt samolotu AW-2. Rysunek w trzech rzutach. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli w samolocie AW-2 w wersji czteromiejscowej. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli w samolocie AW-2 w wersji pięciomiejscowej. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Projekt samolotu AW-3. Rysunek w trzech rzutach. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli w samolocie AW-3 w wersji sześciomiejscowej. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli w samolocie AW-3 w wersji siedmiomiejscowej. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
  • Rozmieszczenie foteli i noszy wersji sanitarnej samolotu AW-3. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).

Źródło:

[1] "Analiza założeń technicznych firmy Avianord na rodzinę samolotów lekkich AW". Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu. Marzec 1991. (Ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).
[2] Informacje uzyskane od Jarosława Rumszewicza.
blog comments powered by Disqus