W 1987 r. Bogusław Kuśnierz wraz z Leszkiem Wójcickim zbudowali swoją pierwszą jednomiejscową motolotnię. Ogólny schemat wózka był wzorowany na wózku Zygmunta Kubińskiego, natomiast rozwiązania konstrukcyjne węzłów, proporcje były dziełem Bogusława Kuśnierza. Wózek był w układzie L, wykonany z rur duralowych Pa7ta, łączonych węzłami ze stali nierdzewnej i duralu. Posiadał zbiornik opadowy, umieszczony na maszcie nad silnikiem. Silnik pochodził z samochodu Trabant- zastosowano zapłon iskrownikowy z iskrownikiem Katek.

Silnik był zamocowany cylindrami do dołu. Śmigło drewniane, dwułopatowe, mocowane bezpośrednio na wale silnika.

Przed pilotem konsola na przyrządy (prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr) wykonana z kompozytu szklanego. Koła zastosowano z popularnej w owym czasie motorynki Romet. Jako skrzydła użyto lotni bezdźwigarowej Stratus R-9, na której wcześniej latał Piotr Korpal. W późniejszym okresie wózek latał też ze skrzydłem Stratus E2. Wózek ten latał jeszcze niedawno (pisano w maju 2012 r.) w okolicach Dąbrowy Tarnowskiej, ale z innym skrzydłem.

Wózków tego typu powstało kilka, z tym, że pozostałe egzemplarze miały pompy paliwa od Syreny (samochód Trabant nie miał pompy paliwa), zbiornik paliwa ok. 40 l  spawany ze stopów lekkich umieszczony pod fotelem. Nad silnikiem tylko mały zbiorniczek przelewowy. Zastosowano również kompozytową owiewkę przedniej części wózka, łączącą się płynnie ze zbiornikiem paliwa oraz owiewki kół głównych.

Wózki miały robocze nazwy MOTO-1 i MOTO-1M.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy miękkopłat. 
Wózek motolotniowy o konstrukcji kratownicowej, wykonanej z rur duralowych Pa7ta. Miejsce pilota odkryte. W wersji MOTO-1M zastosowano kompozytową owiewkę przedniej części wózka oraz owiewki kół głównych.
Podwozie trójkołowe z kółkiem przednim, stałe.

Wyposażenie- podstawowe przyrządy pilotażowe: prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr.

Silnik- z samochodu Trabant. Śmigło pchające.