W styczniu 1967 r. nowozelandzka firma Aero Engine Services Ltd (AESL, w 1973 r. nazwa została zmieniona na New Zealand Aerospace Industries Ltd) nabyła od Victa Consolidated Industries Ltd. (Australia) prawa do produkcji samolotu sportowo-treningowego Victa "Airtourer". W latach 1967-1974 firma AESL zbudowała 80 samolotów "Airtourer" w wersjach:
- "Airtourer T1"- poprzednie oznaczenie "Airtourer 100", napędzana silnikiem Continental O-200A o mocy 74 kW. Wg [2]- produkcja wersji "Airtourer 100" w firmie AESL nie została podjęta,
- "Airtourer T2"- poprzednie oznaczenie wersji "Airtourer 115",
- "Airtourer T3"- wersja napędzana silnikiem Rolls-Royce/ Continental O-240. Oblatana w 1972 r.,
- "Airtourer T4"- nowe oznaczenie wersji "Airtourer 150",

- "Airtourer T5"- nowe oznaczenie wersji " Super 150"
- "Airtourer T6"- wojskowy samolot szkolny napędzany silnikiem o mocy 112 kW. Otrzymał wzmocnioną konstrukcję, która umożliwiła zwiększenie max masy startowej do 862 kg. Na zamówienie lotnictwa wojskowego Nowej Zelandii (RNZAF) 4 egz.,
- "Airtourer T7"- podobna do "T5" ale z podwyższaną masą max do akrobacji. Nie zrealizowana,
- "Airtourer T8"- napędzana silnikiem Lycoming AEIO-320. Nie zrealizowana.

Samoloty AESL "Airtourer" używane były w lotnictwie wojskowym Nowej Zelandii, Królestwa Tonga (1 egz.) oraz policję graniczną Tajlandii (1 egz.). Samoloty cywilne były użytkowane w Australii, Bangladeszu, Indonezji, Nowej Zelandii, Republice Południowej Afryki, Singapuru, Tajlandii, Wielkiej Brytanii.

Nowozelandzki pilot Cliff Tait dokonał na samolocie "Airtourer" (ZK-CXU) niezwykłego wyczynu- przelotu dookoła świata o długości 53 097 km w ciągu 288 godzin lotu (w okresie maj-sierpień 1969 r.).

W 1974 r. prawa do produkcji samolotu "Airtourer" zostały sprzedane australijskiej firmie Edge Aviation of Australia, która zbudowała jeden egzemplarz nie podejmując produkcji seryjnej.

W połowie lat 1990-tych została założona w Australii firma Millicer Aircraft Industries, która w grudniu 1997 r. nabyła prawa do produkcji samolotu od Airtourer Cooperative. Henryk Millicer nie miał nic wspólnego z utworzoną firmą, pomimo użycia w nazwie firmy jego nazwiska. Konstrukcja samolotu, który otrzymał oznaczenie Millicer M10 "AirTourer", została gruntownie zmodyfikowana. Powstały dwie wersje:
- M10-140- wersja podstawowa, napędzana silnikiem Textron Lycoming O-320 o mocy 105 kW,
- M10-160- wersja o podwyższonych osiągach, napędzana silnikiem IO-320 o mocy 120 kW.

Prototyp M10-160, który powstał w wyniku przebudowy samolotu "Airtourer", został oblatany we wrześniu 1997 r. Pierwszy lot prototypu M10-140 planowany był w lutym 1999 r. Na początku 2000 r. firma posiadała zamówienia na 11 samolotów z opcją na kolejnych 36. Niestety produkcja seryjna nie została podjęta, ponieważ w tym samym roku firma Millicer Aircraft Industries została zlikwidowana.

Konstrukcja:

Silnik:
- "Airtourer T1" ("Airtourer 100")- Continental O-200A o mocy 74 kW (100 KM),
- "Airtourer T2" ("Airtourer 115")- Lycoming O-235 o mocy 86 kW (115 KM),
- "Airtourer T3"- Rolls-Royce/ Continental O-240 o mocy 97 kW (130 KM),
- "Airtourer T4" ("Airtourer 150"), "Airtourer T5" ("Super 150") i "Airtourer T6"- Lycoming O-320 o mocy 112 kW (150 KM),
- "Airtourer T8"- Lycoming AEIO-320 o mocy 119 kW (160 KM),
- M10-140- Textron Lycoming O-320 o mocy 105 kW (140 KM),
- M10-160- Textron Lycoming IO-320 o mocy 120 kW (160 KM).

Dane techniczne "Airtourer T6" (wg [2]):
Rozpiętość- 7,92 m , długość- 6,7 m.
Masa własna- 590 kg, masa startowa max - 862 kg.
Prędkość max- 263 km/h, prędkość przelotowa- 240 km/h, wznoszenie- 350 m/min., pułap-4875 m, zasięg max- 1076 km.

Dane techniczne M10-140 (wg [3]):
Rozpiętość- 7,92 m , długość- 6,55 m, wysokość- 2,13 m, powierzchnia nośna- 11,2 m².
Masa operacyjna- ok. 550 kg, masa startowa max do akrobacji- 816 kg, masa startowa normalna- 862 kg.
Prędkość przelotowa- 213 km/h, wznoszenie- 259 m/min.

Dane techniczne M10-160 (wg [3]):
Rozpiętość- 7,92 m , długość- 6,55 m, wysokość- 2,13 m, powierzchnia nośna- 11,2 m².
Masa operacyjna- ok. 580 kg, masa startowa max do akrobacji- 816 kg, masa startowa normalna- 862 kg.
Prędkość max- 272 km/h, prędkość przelotowa- 240 km/h, wznoszenie- 320 m/min.