W 1965 r. inż. Henryk Millicer (Milicer) rozpoczął w firmie Victa Consolidated Industries Ltd. prace projektowe nad czteromiejscowym samolotem Victa "Aircruiser 210CS", będącym wersją rozwojową Victa "Airtourer". "Aircruiser" był w rzeczywistości nową i nieco większą konstrukcją z solidnym dachem kabiny, drzwiami wejściowymi po obu stronach kabiny. Zachowano zmodyfikowane skrzydło "Airtourera".

Zbudowano tylko prototyp, napędzany silnikiem Continental IO-360 o mocy 157 kW. Został oblatany 18.07.1966 r. Próby w locie wykazały wyjątkowe osiągi jak na samolot ze stałym podwoziem. Prasa lotnicza wychwalała ten doskonały samolot, a RAAF również był pod wrażeniem, wykazując duże zainteresowanie "Aircruiserrm" jako podstawą nowego samolotu do podstawowego szkolenia. W marcu 1967 r. "Aircruiser" otrzymał świadectwo homologacji typu. Samolot nie wszedł jednak do produkcji seryjnej. Z powodu polityki dumpingowej amerykańskiego przemy­słu lotniczego wytwórnia Victa zrezygnowała w styczniu 1967 r. z produkcji samolotów.

Przewidywano budowę czteromiejscowej wersji turystycznej z silnikiem Lycoming O-360 o mocy 134 kW (180 KM) i dwumiejscowej wersji treningowej z silnikiem Lycoming O-320 o mocy 112 kW (150 KM). Do ich realizacji nie doszło.

W 1968 r. Henryk Millicer zaproponował firmie Commonwealth Aircraft Corporation podjęcie produkcji seryjnej samolotu "Aircruiser". Dyrektor generalny firmy Sir Lawrence Wackett wyraził zainteresowanie tym pomysłem i Millicer przedstawił plan produkcyjny oparty na nowym zakładzie CAC, która miał być zbudowany w tym celu na pustym terenie przylegającym do lotniska Moorabbin. Jeszcze przed rozpoczęciem realizacji projektu, Wackett uległ poważnemu wypadkowi i został zmuszony do przejścia na emeryturę. Plan produkcji samolotu "Aircruiser" upadł. Trzy lata później firmę CAC przejęła firma Rex Aviation- australijski dystrybutor firmy Cessna Aircraft Company.

W końcu 1969 r. "Aircruiser" został sprzedany dla nowozelandzkiej firmy AESL. Na bazie tego samolotu został opracowany wojskowy samolot treningowy PAC CT-4 "Airtrainer".

W połowie lat 1990- tych została założona w Australii firma Millicer Aircraft Industries, która zamierzała podjąć produkcję ulepszonej wersji samolotu "Aircruiser" pod nazwą Millicer M9 "AirCruiser" ("Shrike").

Konstrukcja:
Czteromiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Kabina zakryta.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe.

Silnik- 6- cylindrowy, w układzie bokser, chłodzony powietrzem Continental IO-360 o mocy 157 kW (210 KM).
Śmigło dwułopatowe o stałej prędkości obrotowej. Zbiornik paliwa w kadłubie o pojemności 209 l.

Dane techniczne "Aircruiser" (wg [2]):
Rozpiętość- 7,92 m , długość- 7,06 m.
Masa własna- 694 kg, masa startowa max - 1089 kg.
Prędkość max- 296 km/h, prędkość przelotowa- 274 km/h, wznoszenie- 381 m/min., pułap-5330 m, zasięg max- 1609 km.