Stamer Lippisch Zögling (1926), 1926

Jednomiejscowy szybowiec przeznaczony do szkolenia podstawowego Stamer Lippisch Zögling zaprojektowany został przez Aleksandra Lippischa i w 1926 r. Najczęściej stosowaną metodą startu był wówczas start za pomocą lin gumowych z stoku wzgórza. Ponieważ szkolenie prowadzone było wyłącznie metodą jednosterową, szybowiec musiał być bardzo łatwy w pilotażu, a także łatwy do naprawy.
Produkcja szybowców rozpoczęła się w 1926 r. Wyszły do eksploatacji w szkołach Wasserkuppe i Rossitten. Plany szybowca zostały opublikowane i zostały sprzedane po całej Europie i wkrótce po całym świecie. Każdy mógł, dysponując odpowiednimi materiałami i doświadczeniem, zbudować własny szybowiec.
W Polsce.
Uczeń gimnazjum im. S. Batorego w Warszawie Henryk Milicer w latach 1929-1930 zbudował szybowiec szkolny (Milicer-Zögling szybowiec) wzorowany na szybowcu Zögling.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła drewniane, pokrycie z płótna. Usztywnione za pomocą linek mocowanych do kozła umieszczonego nad płatem.
Kadłub konstrukcji drewnianej w postaci skrzynki i kratownicy. Miejsce pilota odkryte.
Dane techniczne Stamer Lippisch Zögling (wg [2]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 5,428 m, wysokość- 2,01 m. powierzchnia nośna- 13,95 m2.
Masa własna- 86 kg, masa startowa- 170 kg.
Źródło:
[1] Glass A. "Henryk Milicer". Skrzydlata Polska nr 6/1997.[2] Simons Martin "Sailplanes 1920 - 1945". Wydawnictwo EQIP Werbung & Verlag GmbH. 2006.