Jednomiejscowy szybowiec przeznaczony do szkolenia podstawowego Stamer Lippisch Zögling zaprojektowany został przez Aleksandra Lippischa i w 1926 r. Najczęściej stosowaną metodą startu był wówczas start za pomocą lin gumowych z stoku wzgórza. Ponieważ szkolenie prowadzone było wyłącznie metodą jednosterową, szybowiec musiał być bardzo łatwy w pilotażu, a także łatwy do naprawy.

Produkcja szybowców rozpoczęła się w 1926 r. Wyszły do eksploatacji w szkołach Wasserkuppe i Rossitten. Plany szybowca zostały opublikowane i zostały sprzedane po całej Europie i wkrótce po całym świecie. Każdy mógł, dysponując odpowiednimi materiałami i doświadczeniem, zbudować własny szybowiec.

W Polsce.

Uczeń gimnazjum im. S. Batorego w Warszawie Henryk Milicer w latach 1929-1930 zbudował szy­bowiec szkolny (Milicer-Zögling szybowiec) wzorowany na szybowcu Zögling.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła drewniane, pokrycie z płótna. Usztywnione za pomocą linek mocowanych do kozła umieszczonego nad płatem.
Kadłub konstrukcji drewnianej w postaci skrzynki i kratownicy. Miejsce pilota odkryte.

Dane techniczne Stamer Lippisch Zögling (wg [2]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 5,428 m, wysokość- 2,01 m. powierzchnia nośna- 13,95 m².
Masa własna- 86 kg, masa startowa- 170 kg.