Projekt lekkiego samolotu transportowego Percival P.66 "Pembroke" został opracowany na początku lat 1950-tych w firmie Percival Aircraft Company. Stanowił dalsze rozwinięcie samolotu Percival P.50 "Prince". Samolot otrzymał skrzydła o większej rozpiętości, dzięki czemu wzrosła masy: użyteczna i całkowita. Prototyp został oblatany 21.11.1952 r. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1953 r. W następnym roku, po zmianie nazwy firmy na Hunting Percival Aircraft, samolot otrzymał oznaczenie Hunting Percival P.66 "Pembroke". Produkcja została zakończona w 1958 r., po zbudowaniu 128 egz.

Wersje rozwojowe:
- P.66 "Pembroke" C.1- wersja pasażerska i transportowa, budowana na zamówienie Royal Air Force jako następca samolotu Avro "Anson". Zbudowano 44 egz. W późniejszym okresie samoloty przeszły modyfikację w celu przedłużenia ich żywotności. Ostatnie zostały wycofane z eksploatacji w 1988 r.,
- P.66 "Pembroke" C (PR).1- wersja rozpoznawcza fotograficzna. Zbudowano 6 egz., dalsze 2 egz. powstały w wyniku modernizacji samolotów C.1. Używane były operacyjnie w 81 Squadron RAF podczas Wojny na Malajach,
- P.66 "Pembroke" C.51- wersja eksportowa, budowana na zamówienie Belgii,
- P.66 "Pembroke" C.52- wersja eksportowa, budowana na zamówienie Szwecji. Samoloty otrzymały lokalne oznaczenie Tp 83,
- P.66 "Pembroke" C.53- wersja eksportowa, budowana na zamówienie Finlandii. Dwa samoloty używane były do wykonywania zdjęć lotniczych na zlecenie National Land Survey of Finland. Jeden samolot został zachowany w zbiorach Aviation Museum of Central Finland,
- P.66 "Pembroke" C.54- wersja eksportowa, budowana na zamówienie Niemiec Zachodnich,
- P.66 "President"- cywilna wersja transportowa, zbudowano 5 egz.

Samoloty były używane również w lotnictwie wojskowym: Danii, Rodezji Południowej (obecnie Zimbabwe) i Sudanu.

W Polsce.

Od czerwca 1949 r. do grudnia 1953 r. w wytwórni Percival Aircraft zatrudniony był znany polski konstruktor lotniczy inż. Jerzy Dąbrowski. Uczestniczył wówczas w projektowaniu śmigłowca Hunting Percival P.74, łoży silnikowych lekkiego samolotu transportowego Hunting Percival P.66 "Pembroke" oraz treningowego samolotu odrzutowego Hunting-Percival P.84 "Jet Provost".

Na samolotach "Pembroke", latali również lotnicy Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, którzy podjęli służbę w Royal Air Force, m.in.: Jerzy Kmiecik w latach 1970-tych w 207 Sqn RAF na samolocie "Pembroke" C.1.

Konstrukcja:
Górnopłat wolnonośny o konstrukcji metalowej. Załoga- 2 osoby, pasażerów- 8, samoloty dostarczone dla lotnictwa Belgii: załoga- 4 osoby, pasażerów- 6.
Skrzydła dwudźwigarowe, konstrukcji metalowej. Wyposażone w klapy oraz lotki.
Kadłub o konstrukcji półskorupowej z pracującym pokryciem, dzielony na dwie sekcje: przednią i główną. Kabiny zakryte.
Usterzenie w układzie klasycznym, konstrukcji metalowej.
Podwozie trójpodporowe z przednim podparciem, chowane w locie.

Wyposażenie- radiowo-nawigacyjne: radiostacja VHF typu TR 1934/5, radiostacja MF / HF typu Marconi AD 97/108, radionamiernik typu Gee Mk 3 lub Rebecca Mk 4 albo I.L.S, urządzenie odzewowe "swój-obcy" IFF.
Instalacje: przeciwoblodzeniowa, przeciwpożarowa, elektryczna, pneumatyczna, hydrauliczna.

Napęd- 2 silniki gwiazdowe Alvis "Leonides" Mk.127 o mocy 410 kW (540 KM) każdy.

Dane techniczne P.66 "Pembroke" C.1 (wg [4]):
Rozpiętość- 19,66 m, długość- 14,02 m, wysokość- 4,9 m, powierzchnia nośna- 37,2 m².
Masa własna- 4072 kg, masa startowa- 5902 kg.
Prędkość max- 354 km/h, prędkość przelotowa max- 336 km/h, prędkość ekonomiczna- 241 km/h, wznoszenie- 681 m/min., czas wznoszenia na 4500 m- 18' 36", zasięg- 1660 km, czas lotu- ok. 7 h.