Czerwiński-Shenstone (UTG-1) "Loudon", 1949

Szybowiec treningowy. Kanada.
Szybowiec treningowy ”Loudon”. (Źródło: rys. Krzysztof Luto).

Po zakończeniu II wojny światowej kanadyjscy szybownicy pilnie potrzebowali nowego szybowca. W tym samym czasie profesor T. R. Loudon z Civil Engineering De­partment of Toronto University wysunął propozycję aby studenci, w celu nabycia praktyki, zbudowali szybowiec. Wacław Czerwiński i Beverley S. Shenstone opracowali projekt małego szybowca, który otrzymał nazwę "Loudon" (w literaturze spotykane jest oznaczenie UTG-1 "Loudon").

Szybowiec został zbudowany przez studentów w ciągu dwóch lat i oblatany 5.11.1949 r. Próby w locie wykazały, że jest to udana konstrukcja o całkiem dobrych osiągach. Skrzydła były demontowane dla ułatwienia transportu i hangarowania. Specjalny układ mocowania skrzydeł do kadłuba pozwalał na szybki montaż szybowca przez trzyosobową załogę.

W 1950 r. na szybowcu został ustanowiony kanadyjski rekord odległości lotu wynikiem 180 km. Otrzymał znaki rejestracyjne CF-ZBN-X i eksperymentalny certyfikat typu wydany przez Canadian Department of Transport w listopadzie 1952 r. Szybowiec uległ rozbiciu po dwóch latach użytkowania (kiedy dokładnie- brak danych).

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat wolnonośny o konstrukcji drewnianej.
Płat o obrysie prostokątno- trapezowym. Konstrukcja nośna skrzydła składa się z dźwigara w kształcie belki dwuteowej i odpornej na skręcania przedniej części płata (tworzącej keson) w kształcie litery "D", pokrytej ukośnie ułożoną sklejką brzozową. Pokrycie do dźwigara sklejką, reszta płótnem. Profil NACA 4416 u nasady i NACA 6412 na końcu skrzydła. Lotki o konstrukcji drewnianej, pokryte tkaniną, spoilery (przerywacze) na górnej powierzchni skrzydeł oraz zawiasowe klapy przednie na krawędzi natarcia.
Kadłub podłużnicowo- wręgowy, pokryty sklejką, przekrój owalny w przedniej części z kanciastą krawędzią wzdłuż całego spodu kadłuba, a także wzdłuż górnej tylnej części kadłuba pomiędzy skrzydłem a statecznikiem. Kabina zakryta, dwuczęściowa, składająca się ze stałego wiatrochronu i zdejmowanej części tylnej.
Usterzenie o konstrukcji drewnianej, pokryte tkaniną.
Podwozie jednotorowe stałe. Z przodu kadłuba zamontowana płoza.

Dane techniczne "Loudon" (wg [2]):
Rozpiętość- 13,72 m, długość- 6,75 m, powierzchnia nośna- 16,27 (wg [7]- 16,25) m2.
Masa własna- 165 kg, masa użyteczna- 100 kg, masa startowa- 256 kg.
Prędkość dopuszczalna- 145 km/h, max prędkość holowania za samolotem- 145 km/h, prędkość startu za wyciągarką- 105 km/h, prędkość przeciągnięcia- 40,2 km/h, doskonałość max przy prędkości 66 km/h- 22, opadanie minimalne przy prędkości 46,7 km/h- 0,74 m/s, opadanie przy prędkości 93,4 km/h- 1,43 m/s.

Galeria

  • Szybowiec treningowy ”Loudon”. (Źródło: archiwum).
  • Czerwiński-Shenstone (UTG-1) ”Loudon”, rysunek w rzutach. (Źródło: ”The World’s Sailplanes. Die Segelflugzeuge der Welt. Les planeurs du monde”).

Źródło:

[1] Simons Martin "Sailplanes 1945-1965". Wydawnictwo EQIP Werbung & Verlag GmbH. 2006.
[2] Kiekans J. "The Loudon Sailplane". VGC News. No. 94 Summer 1998.
[3] Płoszajski J. "Technicy lotnictwa polskiego na Zachodzie 1939-1946". Wydawnictwo Z.P. Poligrafia. Warszawa 2007.
[4] Glass A., Kubalańca J. "Polskie konstrukcje lotnicze 1939-1954". Tom 5. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2013.
[5] Czerwinski W. "New Canadian Sailplane The Loudon. Advanced Training Glider Produced By The University Of Toronto". Sailplane and Glider nr November 1949.
[6] Czerwinski W. "The Sailplane More Flying Hours for Clubs Advanced Trainer Loudon". Sailplane and Glider nr January 1951.
[7] "The World’s Sailplanes. Die Segelflugzeuge der Welt. Les planeurs du monde". Volume II. Published by OSTIV. Zurich, 1963.

blog comments powered by Disqus