W 1972 r. w trakcie prac nad samolotem PZL M-15, pracując po godzinach pracy mgr inż. Jarosław Rumszewicz skonstruował ultralekki samolocik (motoszybowiec), który otrzymał nazwę "Skoczek". Następnie do pracy nad samolotem dołączył mgr inż. Tadeusz Widełka, który zajął się obliczeniami i konstrukcją elementów metalowych. Samolot otrzymał wówczas oznaczenie RW-01 "Skoczek".

Potem grupa powiększyła się o innych kolegów i wszystko wskazywało, że prace zostaną doprowadzone do końca. W trakcie tych prac J. Rumszewicz nawiązał kontakt z mgr inż. Wiesławem Wiatrem z Nowej Dęby (konstruktorem silników motocyklowych i motorowerowych) i namówił go do skonstruowania dwusuwowego, jednocylindrowego silnika spalinowego o zdwojonym zapłonie i mocy ok. 11 kW (15 KM) na bazie tłoka i korbowodu od silnika motocykla MZ. Silnik został wykonany i prawdopodobnie przebadany na hamowni.

Prace nad "Skoczkiem" posuwały się dość raźno naprzód. Materiały (sosna i sklejka) zostały "załatwione" za pomocą inż. Adama Meusa z SZD Bielsko Biała. Wykonano lotki, ster kierunku i kompletne usterzenie poziome. Niestety grupa się rozpadła. Został tylko Jarosław Rumszewicz i Tadeusz Widełka, który był kaleką po chorobie Heinego-Medina i chodził z trudnością o kulach. Więc do fizycznych prac pozostał praktycznie tylko J. Rumszewicz. Niestety ze względu na obowiązki zawodowe i rodzinne musiał przerwać prace nad "Skoczkiem" w 1976. Nigdy ich już nie wznowił.

Silnik opracowany specjalnie dla "Skoczka" ma również swoją bogatą historię. Po latach, po cenie złomu odkupił go Kazimierz Jarząb z Krosna, który dobrze wiedział jaki był jego rodowód i historia. Został on przez K. Jarząba zastosowany do napędu samolotów amatorskich ”Kłos” (1977 r.) i ”Bociek" (1994) i przez J. Rumszewicza (po wypożyczeniu silnika od K. Jarząba) w samolocie amatorskim WD-II mod. "Gacek" (1988). Obecnie silnik ten znajduje się w zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

Historia samolotu RW-01 "Skoczek" również ma swój dalszy ciąg. Po ponad 10 latach, na bazie koncepcji "Skoczka" mgr inż. Adam Kurbiel opracował ultralekki samolot ULM-1 ”Moskito”.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji drewnianej.
Kadłub- szkielet sosnowy kryty sklejką.
Skrzydła- jednodźwigarowe z lotkowym dźwigarkiem pomocniczym, nosek skrzydła do dźwigara głównego kryty sklejką, spływ i lotki płótnem.
Usterzenie- stateczniki kryte sklejką, stery płótnem.
Podwozie- główne pojedyncze kółko szybowcowe 300 x 150, ogonowe metalowa płoza.

Silnik (przewidywany)- dwusuwowy, jednocylindrowy dwusuwowy o zdwojonym zapłonie i o mocy 10 kW (13,5 KM) lub 13 kW (18 KM). Obliczenia osiągów były wykonywane dla dwóch spodziewnych mocy silnika.

Dane techniczne RW-01 "Skoczek", silnik o mocy 10 kW / 13,5 KM (wg [1]):
Rozpiętość- 7,0 m, długość- 4,97 m, wysokość- 1,91 m, powierzchnia nośna- 7,56 m².
Masa własna- 59 kg, masa całkowita- 160 kg, obciążenie powierzchni- 21,2 kg/ m², obciążenie mocy- 11,85 kg/KM.
Osiągi obliczeniowe: prędkość dopuszczalna- 160 km/h, prędkość max- 102 km/h, prędkość przelotowa- 90 km/h, prędkość minimalna- 50 km/h, wznoszenie- 1,8 m/s, doskonałość przy prędkości optymalnej 95 km/h- 9, opadanie minimalne przy prędkości ekonomicznej 56 km/h- 1,8 m/s, czas lotu silnikowego- 2,5 h, długość startu na bramkę 15 m- 240 m, długość lądowania z nad 15 m- 250 m.

Dane techniczne RW-01 "Skoczek", silnik o mocy 13 kW / 18 KM (wg [1]):
Rozpiętość- 7,0 m, długość- 4,97 m, wysokość- 1,91 m, powierzchnia nośna- 7,56 m².
Masa własna- 59 kg, masa całkowita- 160 kg, obciążenie powierzchni- 21,2 kg/ m², obciążenie mocy- 8,9 kg/KM.
Osiągi obliczeniowe: prędkość dopuszczalna- 160 km/h, prędkość max- 111 km/h, prędkość przelotowa- 100 km/h, prędkość minimalna- 50 km/h, wznoszenie- 2,85 m/s, doskonałość przy prędkości optymalnej 95 km/h- 9, opadanie minimalne przy prędkości ekonomicznej 56 km/h- 1,8 m/s, czas lotu silnikowego- 2,5 h, długość startu na bramkę 15 m- 160 m, długość lądowania z nad 15 m- 250 m.