W 1979 r. zespół konstruktorów Instytutu Lotnictwa w składzie: Ryszard Orłowski i Ryszard Lewandowski, M. Kwiatkowski i B. Staszewski zaprojektowali koncep­cję samolotu szkolno-treningowego SW 220. Projekt skierowany był do wojska, przywidywano również opracowanie wersji uzbrojonej.

Ponieważ układ SW 220 był wzorowany na niemieckim samolocie RBF "Fantrainer", dlatego wśród konstruktorów nazywany był również "Fantrainter". Obydwa samoloty były zbudowane w nie­typowym układzie: otunelowane śmigło (czy też wentylator) umieszczono za skrzydłami, jak gdyby w środku kadłuba. Tylną część kadłuba, do której mocowano usterzenie, stanowiły krzyżujące się płyty, łączone z częścią przednią za pośrednictwem otunelowania wentylatora. Z niemieckiego pierwowzoru konstruktorzy wykorzystali też obrys płata, z charakterystycznie załamaną krawędzią natarcia.

Obawy o sztywność kadłuba spowodowały przerwanie prac nad samolotem. Konstrukcja przedniej części kadłuba projektu SW 220 została wykorzystana w nowym projekcie SW 220.2.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy średniopłat zbudowany w nietypowym układzie.
Skrzydła o obrysie trapezowym, posiadające skos do przodu.
Tylną część kadłuba, do której mocowano usterzenie, stanowiły krzyżujące się płyty, łączone z częścią przednią za pośrednictwem otunelowania wentylatora. Kabina zakryta.
Usterzenie w układzie litery T.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie.

Silnik- płaski Franklin o mocy 195 kW (265 KM) lub 206 kW (280 KM). Umieszczony za kabiną i napędzający otunelowane pchające śmigło (lub wentylator) umieszczone za skrzydłami.

Dane techniczne SW 220 (wg [1]):
Rozpiętość- 8,0 m, długość- 8,73 kg, wysokość- 3,35 m, powierzchnia nośna- 11,6 m².
Masa własna- 700 kg, masa użyteczna- 320 kg, masa całkowita- 1020 kg.
Brak informacji o projektowanych osiągach.