W 1972 r. dr Ryszard Orłowski i inż. Ryszard Lewandowski zaprojektowali w Instytucie Lotnictwa dwumiejscowy samolot szkolno-treningowy LO "Lazur". Miał to być dolnopłat z miejscami obok siebie i gwiazdowym silni­kiem AI-14 o mocy 191 kW, który był stosowany w samolotach PZL-104 "Wilga", Jak-12 i PZL-101"Gawron". Samolot miał być przeznaczony dla aeroklubów, jako krajowy konkurent dla importowanych z Czechosło­wacji samolotów Zlin.

Szansę "Lazura" upatrywano też w zakończeniu prac nad samolo­tem PZL M-4 "Tarpan". Przewidywano, że "Lazur" będzie produkowany w trzech wersjach:
- "Lazur A"- szkolnej,
- "Lazur B"- trenin­gowej,
- "Lazur C"- uniwersalnej, z chowanym podwoziem.

Projekt nie został skierowany do realizacji.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy dolnopłat.
Skrzydła o obrysie trapezowym, wyposażone w lotki i klapy.
Kabina zakryta z miejscami obok siebie.
Usterzenie w układzie klasycznym.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim.

Silnik- gwiazdowy AI-14 o mocy 191 kW (260 KM).

Dane techniczne LO "Lazur" (wg [1]):
Rozpiętość- 10,0 m, długość- 7,45 m, wysokość- 3,1 m, powierzchnia nośna- 13,6 m².
Masa własna- 795 kg, masa użyteczna- 305 kg, masa całkowita- 1100 kg.
Prędkość max- 259 km/h, prędkość przelotowa- 193-214 km/h, prędkość minimalna- 101 km/h wznoszenie- 7,1 m/s, pułap- 5300 m, zasięg- 600 km.