Ultralekki samolot sportowy przeznaczony był do budowy amatorskiej "Hi-Max" został opracowany w firmie TEAM Incorporated of Bradyville. Projekt samolotu opracował Wayne Ison. Jest to dalszy rozwój samolotu TEAM "Mini-Max". Prototyp został oblatany w 1987 r.

Produkcja samolotu została podjęta w 1987 r. Samoloty dostarczane są w zestawach do samodzielnego montażu. Po bankructwie firmy TEAM Incorporated of Bradyville najpierw produkcję samolotu przejęła firma Ison Aircraft, później firma JDT Mini-Max. Budowany w wersjach:
- "Hi-Max" 1700R z silnikiem Rotax 447 o mocy 30 kW. Pierwszy lot w 1987 r., do 2011 r. zbudowano ok. 250 egz.,
- "Hi-Max" 1700Z z silnikiem Zenoah G-50 o mocy 34 kW lub Rotax 277 o mocy 21 kW. Pierwszy lot w 1991 r. Produkowana w małych ilościach.

W Polsce.

Na początku 2012 r. oferowany był do sprzedaży samolot "Hi-Max" z czeskimi oznaczeniami OK-AUU 43. Napędzany był silnikiem Trabant.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji drewnianej.
Kabina zakryta.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik:
- "Hi-Max" 1400Z- Zenoah G-50 o mocy 34 kW (45 KM) lub Rotax 277 o mocy 21 kW (28 KM),
-  "Hi-Max" 1700R- Rotax 447 o mocy 30 kW (40 KM).
W Polsce używany jest samolot napędzany silnikiem samochodowym Trabant mocy 28 kW (45 KM).

Dane techniczne "Hi-Max" 1700R- Rotax 447 (wg [1]):
Rozpiętość- 7,62 m, długość- 4,88 m, wysokość- 1,68 m, powierzchnia nośna- 10,45 m².
Masa własna- 328 kg, masa startowa- 254 kg.
Prędkość dopuszczalna- 160 km/h, prędkość max- 130 km/h, prędkość przelotowa- 110 km/h, prędkość przeciągnięcia – 50 km/h, wznoszenie- 4,6 m/s, pułap- 3050 m, zasięg- 225 km.