Flytronic sp. z o.o.
Firma Flytronic sp. z o.o. została założona 1.02.2008 r. przez Wojciecha Szumińskiego i Grzegorza Krupę. Jednak już znacznie wcześniej rozpoczęte zostały prace przygotowawcze zmierzające do jego powołania. Później dołączył do nich Piotr Postawka. W grudniu 2009 r. głównym udziałowcem Flytronic została firma WB Electronics. Po przejęciu w 2011 r. przez WB Electronics kolejnych trzech firm, Radmor, Arex i MindMade, Flytronic stał się częścią Grupy WB. W tym samym roku firma przekształcona została w Centrum Badawczo-Rozwojowe w dziedzinie lotnictwa. Zbudowany został budynek specjalistycznego centrum badawczo- rozwojowego z pełnym zapleczem badawczym na terenie Centrum Edukacji i Biznesu "Nowe Gliwice" oraz budynek laboratorium- hangar na terenie lotniska w Gliwicach.
Działalność Flytronic Sp. z o.o. koncentruje się wokół systemów rozpoznawczo- obserwacyjnych w obszarze lotnictwa bezzałogowego. W firmie prowadzone są projekty badawcze w zakresie mechaniki, elektroniki i informatyki. Efektem badań były m.in. opracowanie prototypu układu lokalizowania pojazdów bezzałogowych czy też opracowanie projektu magnetometru trzyosiowego. Był on partnerem Politechniki Śląskiej Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki w projekcie „Koncepcja i realizacja bezzałogowych platform latających z przeznaczeniem do wykonywania zadań rozpoznawczych i obserwacyjnych”. Firma współpracuje także z innymi jednostkami naukowymi w tym m.in. z Polską Akademią Nauk i Uniwersytetem Śląskim.
W latach 2007- 2008 został opracowany bezzałogowy rozpoznawczy aparat latający "FlyEye", produkowany seryjnie dla Sił Zbrojnych RP. Jego wersja „FlyEye 2.0” została zgłoszona do przetargu na mini-BSP bardzo krótkiego zasięgu o kryptonimie „Wizjer”, które mają zostać zakupione w ramach Programu modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP w latach 2013-2022. Na początku lat 2010- tych powstał nowatorski BSP „Manta” zbudowany w układzie latającego skrzydła. Prototyp został oblatany wiosną 2014 r. W 2015 r. WB Electronics zaproponował ten system w wersji „FlyEye TUAV” (Tactical Unmanned Aerial Vehicle) w wojskowym programie dotyczącym zakupu do 15 zestawów taktycznych o kryptonimie „Orlik”. W 2012 r. został zaprezentowany projekt rozpoznawczego bezzałogowego aparatu latającego „Ozhar”. W tym samym roku ujawniony został projekt bojowego bezzałogowego aparatu latającego „Warmate”, przeznaczony do obserwacji w bezpośredniej strefie walki i wyposażony w głowicę bojową pozwalającą na zaatakowanie wykrytych obiektów (tzw. „amunicja krążąca”). W wyniku rozwoju jego wygląd i konstrukcja uległy dużym zmianom. Kolejne wersje BBAL „Warmate” prezentowane były na kieleckich targach MSPO 2014 („Warmate” (2014)) i MSPO 2015 („Warmate” (2015)).
W latach 2013- 2014 na zlecenie Wojskowej Akademii Technicznej we Flytronic sp. z o.o. opracowany został duży bezzałogowy aparat latający „FlySAR”, przeznaczony do badań radaru z syntetyczną aperturą SAR. W 2015 r. powstała morska wersja obserwacyjno- patrolowa tego aparatu. Prawdopodobnie w 2014 r. opracowana została bezzałogowa platforma latająca oparta na konstrukcji aerostatycznej „SkyRanger”.
W dniu 15.09.2014 r. Urząd Lotnictwa Cywilnego przyznał Flytronic pierwszy w Polsce certyfikat o numerze P-001/01 pozwalający na opracowywanie i produkowanie powietrznych bezzałogowców o masie startowej do 150 kg.
Konstrukcje:
WB Electronics (Flytronic) "FlyEye", 2008, bezzałogowy rozpoznawczy aparat latający.
WB Electronics (Flytronic) "Warmate", ok. 2013, bojowy bezzałogowy system powietrzny klasy mikro.
WB Electronics (Flytronic) "SkyRanger", ok. 2014, bezzałogowy balon obserwacyjny.
WB Electronics (Flytronic) "Manta" / "FlyEye TUAV", 2014,bezzałogowy rozpoznawczy aparat latający.
WB Electronics (Flytronic) "FlySAR", 2014, bezzałogowy rozpoznawczy aparat latający.
Galeria
Źródło:
[1] "Superszpieg od polskiego dostawcy". Wirtualna Polska
[2] Flytronic sp. z o.o..
[3] Cielma M. „Bezzałogowce od grupy WB”. Lotnictwo nr 9/2015.
[4] Szopa M. "Bezzałogowce WB Electronics dla Sił Zbrojnych RP". Lotnictwo Aviation International nr 1/2015.
[5] Ługowski M. "Bezzałogowce made in Gliwice". Armia nr 11/2014.