Jachyra Stanisław

Stanisław Jachyra. (Źródło: "Encyklopedia Miasta Mielca").

Stanisław Jachyra urodził się 14.07.1932 r. w Cmolasie, pow. kolbuszowski, syn Franciszka i Anieli z Czachorów. Ukończył Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej i zdał maturę w 1951 r. W latach szkolnych zajmował się modelarstwem szybowcowym, m.in. zdobył tytuł mistrza okręgu i wywalczył 3. miejsce na Ogólnopolskich Zawodach Modeli Szybowców w Poznaniu. Latem 1951 r. pracował w junackiej Służbie Pracy w Kopalni "Barbara" w Bytomiu, a jesienią rozpoczął studia na Wydziale Lotniczym Politechniki Warszawskiej. Ukończył je w 1955 r. z tytułem inżyniera lotnictwa.

Otrzymał nakaz pracy w WSK Mielec. Pracował jako: inżynier kontroli, starszy inżynier kontroli, starszy konstruktor, konstruktor asortymentowy, zastępca głównego konstruktora, kierownik Odlewni, kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej, kierownik Działu Wynalazczości, starszy technolog, główny specjalista d/s prognozowania i specjalista konstruktor.

W latach 1956- 1958 był szefem grupy projektantów i konstruktorem prowadzącym projekt samolotu szkolno- treningowego PZL M2, opracował (wspólnie z grupą inżynierów lotnictwa) projekt samolotu szkolno- treningowego PZL M4 "Tarpan", a następnie projekty wstępne samolotów PZL M5, PZL M7 STN, "Jamel" i innych samolotów różnego rodzaju. Ok. 1980 r. opracował projekt samolotu wielozadaniowego z napę­dem turbinowym, zwłaszcza rolniczo- gospodarczy lub rolniczy. Projekt został opatentowany.

Ponadto w latach 1970- tych pracował dodatkowo jako wykładowca w Instytucie Techniki Lotniczej i Hydroaerodynamiki Wydziału MEiL Politechniki Warszawskiej, a także okresowo pracował jako rzeczoznawca Ośrodka Rzeczoznawstwa i Postępu Organizacyjno- Technologicznego SIMP OW NOT w Rzeszowie. Intensywnie dokształcał się- w latach 1970- tych i 1980- tych ukończył kilka kursów III stopnia. Był członkiem Aeroklubu Mieleckiego. Zdobył uprawnienia pilota samolotowego i pilota szybowcowego. Brał udział w różnych formach działalności Zakładowego Koła PTTK i otrzymał Srebrną Odznaką PTTK. W 1981 r. został wybrany do Rady Pracowniczej WSK i pełnił w niej funkcję wiceprzewodniczącego.

Od 1.06.1983 r. do 21.03.1992 r. pracował na Kubie w ramach delegacji służbowej PHZ PEZETEL, WSK PZL-Mielec i OBR SK w Mielcu. Z dniem 1.09.1992 r. przeszedł na emeryturę. W połowie lat19 90- tych powierzono mu funkcję wiceprezesa PZL-Mielec d. o. Brasil. Wspólnie z Edwardem Koziołem przygotował organizacyjne i techniczne uruchomienie produkcji samolotu PZL M18 ”Dromader” w brazylijskim mieście Anapolis, ale do realizacji tego przedsięwzięcia nie doszło.

Wyróżniony został m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Konstrukcje:
PZL M1, 1956, projekt samolotu akrobacyjnego.
PZL M2, 1958, samolot szkolno-treningowy.
PZL M5, koniec lat 1950- tych, projekt samolotu.
PZL M9 "Ziemowit", 1960, projekt samolotu szkolno- treningowego.
Jachyra "Jamel", 1974, projekt lekkiego samolotu wielozadaniowego.
PZL M samolot wielozadaniowy z napę­dem turbinowym, 1980- 1981, projekt samolotu rolniczo- gospodarczego.
PZL M19, 1981, projekt samolotu komunikacji lokalnej.

Źródło:

[1] Glass A. ”Samoloty PZL 1928-1978”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1980.
[2] ”Niezrealizowane konstrukcje PZL Mielec”. Polska Technika Lotnicza. Materiały Historyczne nr 4/2004.
[3] Makowski T. "Samolot komunikacji lokalnej PZL M19". Skrzydlata Polska nr 5/1994.
[4] "Polskie patenty lotnicze". Technika Lotnicza i Astronautyczna nr 2/1984.
[5] Encyklopedia Miasta Mielca.
[6] Stanisław Jachyra "Jamel. Lekki samolot wielozadaniowy. Ogólny projekt wstępny". Mielec 1974. Archiwum Państwowe w Rzeszowie.
[7] Glass Andrzej, Kubalańca Jerzy "Polskie konstrukcje lotnicze 1955- 1970". Tom 6. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2017.
blog comments powered by Disqus