BCP (SMCP-WU) "Szerszeń", 2005
(CP WU "Szerszeń")
Zdalnie sterowany, manewrujący cel powietrzny wielokrotnego użycia BCP (SMCP-WU) ”Szerszeń” został opracowany w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych. W pracach rozwojowych uczestniczy również firma MSP Marcin Szender. Może być stosowany wielokrotnie, imitując ostrzał do ciągnionego przez cel rękawa strzeleckiego z czujnikami trafień. Przeznaczony do strzelań przenośnymi, przeciwlotniczymi zestawami rakietowymi ”Strzała-2M”, MESKO ”Grom”, a także zestawów artyleryjskich (Loara) i artyleryjsko-rakietowych (Jod, Jodek, Biała).
Start jest dokonywany z wyrzutni startowej. Lot w fazie startu, wypuszczania rękawa strzeleckiego i lądowania jest kontrolowany metodą wzrokowej obserwacji obiektu. By zadanie powietrzne zostało dokładnie wykonane, jeżeli
chodzi o ustaloną trasę, prędkość i wysokość lotu, wykorzystuje się układ wspomagania sterowania i nawigacji (WSN). Układ wspomagania sterowania i nawigacji umożliwia wykonanie zadania według zaplanowanego profilu lotu, tj. wysokości i prędkości oraz manewrów przewidzianych w rejonie strzelań. Pozwala to na zaprogramowanie lotu wzdłuż kilku stanowisk ogniowych. Cele powietrzne wyposażone są w czujniki, zbierające informacje o przelatujących obok pociskach artyleryjskich i rakietowych. Detektory zamontowane są na pokładzie samolotu, lub umieszczone w specjalnym, ciągniętym przez bezzałogowiec rękawie. Po wykonaniu misji i zakończeniu treningu poligonowego, maszyny lądują w sposób tradycyjny na brzuchu, lub z wykorzystaniem systemu spadochronowego zamontowanego na pokładzie maszyny, po czym mogą być ponownie wykorzystane.
Cele latające "Szerszeń" (2 egz.) wchodził w skład Zestawu Sterowanych Manewrujących Celów Powietrznych "Jaskółka". W skład Zestawu wchodzą również:
- cele latające jednokrotnego użycia "Komar" (6 egz.),
- stanowisko transportowo-startowe: przedział transportowy (8 szt. celów powietrznych), przedział sterowania i kontroli lotu, wyrzutnia startowa, stanowisko optycznej kontroli lotu. Zestaw używany jest do szkolenia poligonowego wojsk w zakresie wykonywania strzelań z przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych typu "Starzała-2M" oraz "Grom" oraz strzelań artyleryjskich, z możliwością równoczesnego wykorzystania kilku celów powietrznych.
Umowa podpisana przez ITWL z Inspektoratem Uzbrojenia MON, obejmowała wyprodukowanie i dostarczenie do jednostek Wojsk Obrony Przeciw Lotniczej 41 bezzałogowych celów powietrznych, w tym:- 26 celów "Szerszeń" i 15 maszyn typu "Komar". Wyprodukowane zostały w firmie MSP Marcin Szender.
Konstrukcja:
Bezzałogowy imitator celu powietrznego w układzie bezogonowym.
Start odbywa się za pomocą wyrzutni. Samolot może lądować sposobem samolotowym (na brzuchu) lub (opcjonalnie) na spadochronie.
Wyposażenie: rękaw strzelecki z czujnikiem trafień lub reflektorem radarowym, spadochronowy układ lądownia, reflektor radarowy (opcja).
Dane techniczne "Szerszeń" (wg [4]):
Rozpiętość- 3,2 (wg [5]- 3,25) m, długość- (wg [5]- 1,737) m.
Masa startowa max- 35 kg.
Prędkości lotu- 70- 180 km/h, pułap praktyczny- 1000 m, promień operowania- do 3 (wg [5]- 20- 30) km, czas lotu- 2 h.
Galeria
Źródło:
[1] Bączyk N. ”Zwycięski HOB-bit”. Lotnictwo nr 8/2005.[2] Kiński A. ”Szogun- propozycja dla przeciwlotników”. Nowa Technika Wojskowa nr 5/2009.
[3] Werocy J. ”PLATFORMY PILOTOWE I BEZPILOTOWE”. Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych.
[4] "ZESTAW STEROWANYCH MANEWRUJĄCYCH CELÓW POWIETRZNYCH". Folder reklamowy. Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych.
[5] MSP Marcin Szender.
[6] „Bezzałogowe- przegląd projektów dla Wojska Polskiego i nie tylko”. Blog użytkowników portalu dobreprogramy.
[7] Nowakowski M. „Zagadnienia rozwoju bezzałogowych statków powietrznych w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych”. Logistyka nr 6/2011.
[8] Smoczyk A., Szewczyk R. „Pomocne narzędzie”. Przegląd Wojsk Lądowych nr 4/2013.