ZEM-92 / ZEM-93, 1992

Motolotnia. Polska.
Motolotnia ZEM-93. (Źródło: foto Jerzy Wolf via Konrad Zienkiewicz).

Kolejna doświadczalna konstrukcja ultralekka dr. inż. Jerzego Wolfa z Instytutu Lotnictwa. W motolotni ZEM-93 zastosowany został niekonwencjonalny samolotowy układ sterowania z drążkiem, a także obudowana, komfortowa kabina. Niezwykle kusząca była wizja połączenia komfortu zamkniętej kabiny samolotu z zaletami motolotni: jej unikalnej manewrowości, prostoty konstrukcji i obsługi, łatwości  transportu i przechowywania, przy niewiele gorszych w porównaniu do samolotu parametrach eksploatacyjnych. Wydaje się, że inspiracją dla konstruktora była tu włoska motolotnia z instalacją do lotów agro zbudowana w połowie lat 1980- tych, w której zastosowano mechanizm przeniesienia sterowania z trójkątnej sterownicy na drążek samolotowy.

Prace nad samolotową motolotnią podjęto w 1990 r. W 1992 r. oblatano dwumiejscową ZEM-92. Trwały też prace nad jej ulepszoną wersją ZEM-93, której próby rozpoczęto latem 1993 r. Pilotaż ZEM-93 różni się od pilotażu samolotu cechami charakterystycznymi dla układu ze swobodnym skrzydłem. Podczas badań wpływu zmian położenia punktu zawieszenia skrzydła na właściwości lotne, ZEM-93 uległa uszkodzeniu.

Została odbudowana w latach 1994- 1995 z dodanym statecznikiem pionowym na tylnej części kadłuba. W 1996 r. program był kontynuowany.

Dalszym rozwojem konstrukcji były motolotnie ZEM-94 "Mozeta" i ZEM-3.

Konstrukcja:
Płat to zmodyfikowane skrzydło Zeta Z-80 ze sztywnym diagonalnym kesonem z dakronu napiętego na szkielecie z rurek i żeberek. Kil przegubowy. Skrzydło zawieszone przegubowo na węźle kadłubowym.
Kadłub o konstrukcji kratownicowej spawanej z rurek stalowych, ze skorupowymi pokryciami z kompozytu szklano-epoksydowego. Kabina z miejscami jedno za drugim, zakryta.
Podwozie trójkołowe z kółkiem przednim, stałe.

Wyposażenie- podstawowe przyrządy pilotażowe, radiostacja UHF.

Silnik- Rotax 503 2V o mocy 38 kW (52 KM), śmigło pchające.

Dane techniczne (wg [1]):
Rozpiętość- 10,2 m, długość- 3,8 m, wysokość- 4,0 m, powierzchnia nośna- 15,0 m2.
Masa własna- 150 kg, masa startowa max- 350 kg.
Prędkość dopuszczalna- 180 km/h, prędkość max- 140 km/h, prędkość przelotowa- 90 km/h, prędkość minimalna- 55 km/h, wznoszenie- 4,0 m/s, opadanie minimalne, z wyłączonym silnikiem- 2,5 m/s, zasięg- 200 km.

Galeria

  • ZEM-93, rysunek w trzech rzutach. (Źródło: Makowski Tomasz ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”).
  • Motolotnia ZEM-93 z bliska. (Źródło: ze zbiorów rodziny Wolf via Przegląd Lotniczy Aviation  Revue nr 10/2004).
  • Motolotnia ZEM-93 w locie. (Źródło: ze zbiorów rodziny Wolf via Przegląd Lotniczy Aviation  Revue nr 10/2004).

Źródło:

[1] Makowski T. ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”. Agencja Lotnicza Altair. Warszawa 1996.
[2] Caban A. Miękkopłaty Jerzego Wolfa - część II - DlaPilota.
blog comments powered by Disqus