Miał to być jednosilnikowy jednopłat, z kadłubem gondolowym i dwoma belkami ogonowymi. Napęd stanowił zdobyczny silnik rzędowy Argus As-411 o mocy 426 kW (580 KM), napędzający śmigło pchające. Narada w tej sprawie, z udziałem zainteresowanych stron, miała miejsce w Instytucie Technicznym Lotnictwa w kwietniu 1948 r. Samolot przeznaczony był dla nowo powstałej eskadry lotnictwa rozpoznawczego i aerofotogrametrii, aktualnie wyposażanej w samoloty Nord NC-701.