W połowie lat 1990-tych Józef Adamowicz podjął decyzję o budowie własnego poduszkowca. Nie korzystał z żadnych cudzych planów. Wszystko zostało stworzone od podstaw. Prototyp poduszkowca zbudował w ciągu sześciu miesięcy. Urządzenie od razu zadziałało- pierwszy lot wykonano w 1996 r. Dopracowywanie szczegółów zajęło jednak kolejne cztery lata. Kiedy nadeszła słynna powódź w 1997 r. prototyp zdał egzamin na szóstkę. Transportował on żywność dla poszkodowanych, szczególnie tam, gdzie trudno było dostać się łodzią. W 2001 r. brał udział w akcji powodziowej, kiedy Wisła przerwała wał i zalała kilka wsi w powiecie tarnobrzeskim. Również w 2001 r. prezentowany był na I Ogólnopolskim Forum Niekonwencjonalnych Wynalazków, Konstrukcji i Pomysłów we Wrocławiu. Poduszkowiec ”Anaconda” pierwszy w Polsce uzyskał w 2001 r. certyfikat Państwowego Rejestru Statków.

Kompleksowe próby wykazały iż ”Anaconda” spisuje się bardzo dobrze nawet w najtrudniejszych warunkach (powódź, fale czy cienki lód). Sprawnie porusza się: po lodzie bez względu na jego grubość, po wodzie bez względu na głębokość i zanurzone przedmioty, po lądzie, mokradłach, bagnach, sypkim piasku. Może znaleźć zastosowanie na terenach o rozmiękłym lub skażonym podłożu oraz do asekuracji nurków pracujących pod lodem, w obszarze brzegów rzek i jezior o dużym pokryciu roślinnością i mułem. Poduszkowiec może zatrzymać się i pozostać w miejscu przez dowolny okres czasu bez względu na typ podłoża.

W sierpniu 2002 r. trzej dziennikarze Radia Łódź: Przemysław Witkowski, Radosław Wilczek i Robert Chojecki, pokonali poduszkowcem ”Anaconda” trasę około 3 tys. km. Przepłynęli całą Odrę, Wybrzeżem dotarli do Gdańska i w górę Wisły do Krakowa. Celem ich wyprawy było rozpropagowanie w naszym kraju tzw. zespołów wsparcia technicznego ratownictwa. Powstanie kilku takich grup wykorzystujących poduszkowce umożliwiłoby niesienie skuteczniejszej pomocy ofiarom klęsk żywiołowych. W 2002 r. konstruktor wraz z grupą polskich ratowników uczestniczył w akcji powodziowej w Niemczech. Natomiast w 2007 r. pomagał między innymi mieszkańcom zalanych wiosek w powiecie tarnobrzeskim oraz wspomagał saperów podczas kruszenia lodów na Odrze.

Na bazie poduszkowca ”Anaconda” został opracowany projekt wersji ”Anaconda II” z napędem hybrydowym.

Poduszkowiec ratowniczy HT-P400 ”Anaconda” jest produkowany w firmie Hovertech S.A.- Przedsiębiorstwo Innowacyjno-Wdrożeniowe. Firma korzysta z usług wielu podwykonawców, w tym Instytutu Mechaniki w Jelczu-Laskowicach oraz firmy Stalwet Bogdana Stelczyka, również z Jelcza-Laskowic, którzy wykonują poszczególne detale poduszkowca, następnie są one montowane przez kilkuosobową załogę spółki Hovertech S.A.

Do 2008 r. zbudowano 25 poduszkowców HT-P400 ”Anaconda”. Większość zakupili odbiorcy prywatni, w tym klienci z zagranicy, a tylko niewielka ich liczba trafiła do polskich jednostek straży pożarnej i policji, m.in.:
- Straż Pożarna z Piotrkowa Trybunalskiego,

Poduszkowiec wzbudził również duże zainteresowanie służb ratowniczych w innych państwach:
- Australia- zainteresowana była nabyciem licencji na produkcję poduszkowców ”Anaconda”,
- Chiny- w 2007 r. podpisano umowę o współpracy z chińskim przedsiębiorstwem zajmującym się bezpieczeństwem i lotnictwem. W 2008 r. dostarczono 2 pierwsze ”Anacondy”. Chińczycy byli również zainteresowani zakupem technologii produkcji poduszkowców i ich produkcją licencyjną.

Konstrukcja:
Czteromiejscowy: pilot plus 3 pasażerów lub pilot, ratownik plus dwie osoby poszkodowane transportowane w pozycji leżącej lub siedzącej. Konstrukcja kompozytowa.
Kadłub o konstrukcji kompozytowej. Poduszkowiec jest niezatapialny- przestrzenie wypornościowe w kadłubie wypełnione pianką. Kabina zakryta.
Segmentowy system poduszki powietrznej, odporny na uszkodzenia, wykonany z specjalnego materiału, odpornego na słoną wodę, kwasy, niskie temperatury, ścieranie i rozdarcia.
Wentylator- piasta aluminiowa, łopatki wirnika wykonane z PPG.
Układ sterowania- kierownica, sterociag, podwójne stery kierunku.

Wyposażenie- instalacja elektryczna 12 V.
Wyposażenie opcjonalne: przyczepa transportowa, kabina zimowa, nawigacja satelitarna GPS, echosonda, oświetlenie sygnalizacyjne, szperacz, sprzęt do łączności radiowej.

Silnik- Werner 133 VM-MK o mocy 49 kW (67 KM) lub Werner 133 VM-MR o mocy 59 KW (80 KM). Wg [1] do napędu może być używany również silnik Werner o mocy 55 kW (75 KM).

Dane techniczne HT-P400 ”Anaconda” (wg [1]):
Długość max bez poduszki powietrznej- 4,2 m, długość max na poduszce powietrznej- 4,4 m, szerokość max bez poduszki powietrznej- 2,1 m, szerokość max na poduszce powietrznej- 2,3 m, wysokość max bez poduszki powietrznej- 1,5 m, wysokość max na poduszce powietrznej- 1,75 m.
Masa własna- 350 kg, udźwig max: na wodzie- 300 kg, na lodzie i lądzie- 400 kg, wyporność konstrukcyjna max- 1100 kg.
Prędkość osiągalna- 90 km/h, prędkość dopuszczalna- 60 km/h, prędkość przelotowa- 50 km/h, wysokość unoszenia max- 25 cm, pokonywanie wzniesień- 15 %.