Rozbudowa RAF zainicjowana w połowie lat 30-tych spowodowała potrzebę formowania nowych dywizjonów- w celu stworzenia przede wszystkim bazy personalnej i technicznej, a także administracyjnej (rozbudowa lotnisk). Natomiast sprawę sprzętu czasowo potraktowano jako drugoplanową, decydując się na masową produkcję prostych stosunkowo samolotów o umiarkowanych osiągach, by w przyszłości wyszkolony już personel nie miał problemów z opanowaniem najnowszej techniki drugiej połowy lat 30-tych. I tak jak w Bomber Command zdecydowano się na kontynuację produkcji samolotu Hawker ”Hart” w zmodernizowanej wersji Hawker ”Hind”, w Army Cooperation Command postanowiono uczynić to samo i złożyć dodatkowe zamówienia na zmodernizowaną wersję samolotu Hawker ”Audax”, oznaczoną później Hawker ”Hector”.

Samolot Hawker ”Hind” został opracowany dla spełnienia specyfikacji nr G.7/34 wydanej przez brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa, konstruktorem samolotu był Sydney Camm. Miał on zastąpić samoloty bombowe Hawker ”Hart” i służyć jako samolot przejściowy do czasu wprowadzenia do eksploatacji samolotów nowego generacji, takich jak Bristol ”Blenheim” i Fairey ”Battle”. Samolot ”Hind” skonstruowano na bazie samolotu ”Hart”, zastosowano silnik o większej mocy Rolls-Royce ”Kestrel V”, oraz wprowadzono pewne zmiany konstrukcji w podwoziu i kabinach. Prototyp został oblatany 12.09.1934 r. Pierwszy seryjny samolot był gotowy 4.09.1935 r. Do wiosny 1937 r. lotnictwo Wielkiej Brytanii otrzymało 338 samolotów ”Hind”, łącznie zbudowano 528 egz.

Samoloty tego typu wprowadzono do dywizjonów RAF od w listopada 1935 r. (wg [2]- od 1936 r.). Otrzymało je łącznie 20 dywizjonów bombowych RAF. Część samolotów pod oznaczeniem ”Hind Trainer”, mających dwuster, była przystosowana do nauki pilotażu. Od połowy 1938 r. samoloty ”Hind” zaczęto wycofywać z I linii, ostatnie zostały wycofane w styczniu 1939 r. Przeznaczono je do szkolenia i celów pomocniczych. Eksploatowane były w Wielkiej Brytanii do końca 1942 r.

Samoloty Hawker ”Hind” były dostarczane również dla lotnictwa wojskowego:
- Kanady,
- Indii,
- Nowej Zelandii- w 1937 r. wysłano niewielką liczbę samolotów dla przeprowadzenia prób, większego zamówienia nie złożono,
- Południowej Afryki- w 1941 r. wykorzystywane były bojowo były przeciw siłom włoskim w Kenii,
- Afganistanu- w 1938 r. otrzymał 8 egz., później dalsze 12 egz. przekazano z zapasów RAF. Używane do 1949 r. (wg innych źródeł w 1957 r.?),
- Łotwy- w styczniu 1938 r. zamówiono 3 egz., posiadały silniki ”Mercury IX”, używane jako szkolne,
- Irlandii- w latach 1939-1940 dostarczono 6 egz., używane do celów szkolnych do 1944 r.,
- Persji (Iranu)- zamówił 35 samolotów z silnikami Bristol ”Mercury VIII”. Pierwszy irański samolot został oblatany w kwietniu 1938 r. Podczas prób wystąpiły problemy z przegrzewaniem się silnika. W lutym 1939 r. rozpoczęto produkcję 20 samolotów ”Hind” i do końca roku ukończono 5 z nich. Zapewne zbudowano również i pozostałe samoloty. Uczestniczyły w działaniach bojowych przeciwko wojskom brytyjskim podczas zajmowania południowej części Iranu w sierpniu 1941 r. Używane do 1948 r.,
- Portugalii- w 1936 r. zamówiono 5 egz. Dwa z nich było lekkimi bombowcami, a trzy samolotami szkolnymi. Zostały dostarczone w 1937 r., wycofane w 1944 r.,
- Szwajcarii- weszła w posiadanie jednego samolotu w 1935 r., używany jako treningowy,
- Jugosławii- zakupiono 3 egz., znacznie różniące się od samolotów seryjnych. Na jednym zamontowano silnik ”Kestrel XVI” o mocy 507 kW (690 KM), drugi miał podwozie pływakowe (wysłany został jednak na kołach, a pływaki dostarczono oddzielnie), trzeci posiadał francuski silnik Gnôme-Rhône ”Mistral” K-9. Prowadzono również negocjacje w sprawie podjęcia produkcji licencyjnej samolotów ”Hind” w Jugosławii, do czego jednak nie doszło. Używane były w czasie wojny z Niemcami w maju 1941 r.,
Australia zamówiła w firmie Hawker opracowanie wersji samolotu ”Hind” wg własnych wymagań. Prace projektowe zostały jednak zarzucone i żaden samolot nie trafił do lotnictwa australijskiego.

W Polsce.

Podczas II wojny światowej polscy piloci w Wielkiej Brytanii wykorzystywali samoloty Hawker ”Hind” do lotów kontrolnych i służbowych w N°10 Ferry Pilots Pool w Hullavington.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dwupłat.
Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Uzbrojenie- 1 stały karabin maszynowy kal. 7,7 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy Lewis kal. 7,7-mm w tylnej kabinie. Udźwig bomb- 227 kg.

Silnik- Rolls-Royce ”Kestrel V” o mocy 471 kW (640 KM), stosowano również silniki: Bristol ”Mercury VIII” lub ”Mercury IX”, Rolls-Royce ”Kestrel XVI” o mocy 507 kW (690 KM), Gnôme-Rhône ”Mistral” K-9.

Dane techniczne ”Hind” (wg [3]):
Rozpiętość- 11,35 (wg [2]- 11,36) m, długość- 9,02 m, wysokość- 3,23 (wg [2]- 3,11) m, powierzchnia nośna- 32,33 m².
Masa własna- 1475 kg, masa całkowita- 2403 kg.
Prędkość max- 299 (wg [2]- 300) km/h, prędkość przelotowa- 254 km/h, pułap- 8045 (wg [2]- 8050) m, zasięg- 692 (wg [2]- 690) km.