W połowie lat 1930-tych brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa w związku z potrzeba modernizacji swoich sił wydało szereg wymagań na nowe samoloty wojskowe, jedno z założeń, nr P.4/34, dotyczyło lekkiego bombowca nurkującego. Na podstawie tych wymagań wytwórnia lotnicza Hawker Aircraft Co. Ltd. opracowało projekt samolotu, zbliżonego swoją konstrukcją do samolotu myśliwskiego Hawker ”Hurricane”, z którego wykorzystano np. całe usterzenie ogonowe, zewnętrzne części płata itd. Projekt opracowany został przez konstruktora Sydneya Camma i otrzymał oznaczenie Hawker ”Henley”. Pierwszy prototyp, z silnikiem Rolls Royce ”Merlin I”, został oblatany 10.03.1937 r. Po próbach w locie samolot oceniono negatywnie, dyskwalifikując go jako maszynę bojową, eksperci określili przydatność maszyny jedynie do celów pomocniczych. (wg innych źródeł- spełniał on wymagania stawiane przez Ministerstwo Lotnictwa, lecz wycofano się z jego produkcji jako bombowca

Samolot po usunięciu uzbrojenia skierowano do produkcji seryjnej jako samolot do holowania rękawa lotniczego (celu lotniczego). Samolot tego typu oznaczony jako Hawker ”Henley” Mk.III TT oblatano 26.05.1938 r. a następnie skierowano do produkcji seryjnej. Ze względu na to, że wytwórni Hawker Aircraft Co. Ltd. rozpoczęła w tym czasie produkcję samolotów Hawker ”Hurricane”, produkcję samolotów Hawker ”Henley” podjęła wytwórnia lotnicza Gloster Aircraft Co. Ltd.. Ulokowane poprzednio zamówienia na wielką serię zmniejszono, wypuszczając ostatecznie 200 egz.

Samoloty ”Henley” Mk.III TT skierowano w 1939 r. do szkół lotniczych RAF szkolących strzelców pokładowych. Nie sprawdziły się jednak w tej roli z uwagi na małą szybkość jaką mogły rozwijać ciągnąc rękaw lotniczy. W związku z tym zaczęto ich używać do szkolenia artylerii przeciwlotniczej. W trakcie użytkowana okazało się, że silnik użyty w tym samolocie ulega częstym awarią w związku z tym od jesieni 1942 r. wycofano jest z użytkowano wprowadzając na miejsce samoloty Miles ”Martinet” i Boulton ”Paul Defiant”, wycofywane z jednostek bojowych.

W Polsce.

Polscy piloci latali na samolotach ”Henley” Mk.III TT okresowo przydzielanych do naszych dywizjonów myśliwskich w okresie formowania jednostek. Oprócz tego kilku Polaków pilotowało te maszyny w różnych ośrodkach ĘAF, m.in. w szkołach uzbrojenia i strzelców pokładowych:
- N°1 Air Armament & Air Gunnery School Manby,
- N°1 Anti Aircraft Cooperation Unit w Bircham,
- N°5 Bombing & Gunnery School (Gunnery Sqdn.), Jurby/Isle of Man,
- N°639 Sqdn. Polish Flight C- współpraca z artylerią przeciwlotniczą,
- N°1616 Sqdn. RAF- współpraca z artylerią przeciwlotniczą.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Skrzydła dwudźwigarowe o pokryciu metalowym.
Kadłub- kratownica przestrzenna, oprofilowana, pokryta częściowo płótnem i częściowo blachą. Kabina zakryta.
Podwozie klasyczne chowane w locie.

Silnik- Rolls Royce ”Merlin II” lub ”Merlin III” o mocy 757 kW (1030 KM).

Dane techniczne Mk.III TT (wg [1]):
Rozpiętość- 14,57 m, długość- 10,95 m.
Masa własna-2640 kg, masa całkowita- 4030 kg.
Prędkość max- 480 km/h, prędkość max z rękawem na holu- 435 km/h, prędkość przelotowa- 375 km/h, pułap praktyczny- 8200 m, zasięg- 1520 km.