Na zlecenie Camillo Castiglione (obywatela austriackiego), właściciela niemieckiej firmy Hansa Brandenburg, znany konstruktor inż. Ernest Heinkel zaprojektował dla potrzeb lotnictwa Austro-Węgier samolot myśliwski Hansa Brandenburg KD (oznaczenie wojskowe Hansa Brandenburg D-I ”Spinne”). Produkowany był w Austrii przez firmę Phöenix, zbudowano 95 samolotów tego typu.

Jesienią 1916 r. i na początku 1917 r. stanowił on podstawowe wyposażenie eskadr austriackich. Niemiecki sojusznik zupełnie nie wykazywał chęci udostępnienia synchronizatora, stąd też lotnictwo Austro-Węgier musiało sobie radzić w sposób podobny, jak we Francji- karabin maszynowy umieszczony był wysoko nad skrzydłem. Wraz z taśmą nabojową zamknięty był w obudowie, zwanej przez pilotów ”trumienką”, był zupełnie niedostępny w locie.

W Polsce.

Na samolotach Hansa Brandenburg D-I ”Spinne” latali również Polacy, lotnicy w służbie Monarchii Austro-Węgierskiej:
- w 1917 r. por. Marian Gaweł przeszedł przeszkolenie w Kompanii Zapasowej (Flek) 6 w Wiener-Neustadt na maszynach myśliwskich Hansa-Brandenburg D.I,
- Godwin Brumowski- w marcu 1917 r. został dowódcą Flik 41/J na froncie włoskim, pierwszego w Austrii taktycznego związku lotniczego złożonego wyłącznie z myśliwców, wzorowanego na niemieckich eska­drach myśliwskich (Jasta). Brumowski był wówczas w stopniu porucznika i to on właśnie był inicjatorem programu reformowania lotnictwa austriackiego. Jednostka Flik 41/J była wyposażona w 20 samolo­tów myśliwskich Hansa-Brandendurg D-I. Latem 1917 r. otrzymała nowsze samoloty Albatros D-III (Oef),
- w 1917 r. we Flik 41J latał as myśliwski Frank Linke-Crawford (27 zwycięstw, urodzony w Krakowie, syn oficera armii austriackiej Adalberta Linke i jego żony, angielki Lucy Crawford), m.in. na samolotach nr 28.15 i 28.40, na którym zestrzelił 4 samoloty przeciwnika.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty prostokątne drewniane, dwudźwigarowe, kryte płótnem, połączone między sobą i z kadłubem charakterystycznymi słupkami-zastrzałami w kształcie przecinających się liter X.
Kadłub kratownicowy, pokryty sklejką. Silnik osłonięty blachą. Grzbiet kadłuba za kabiną miał przekrój zbliżony do zarysu głowy i ramion pilota. Kabina odkryta.
Usterzenie pionowe początkowo bez statecznika.
Podwozie klasyczne stałe.

Uzbrojenie- 1 stały karabin maszynowy pilota Schwarzlose kal. 8 mm, umieszczony nad płatem.

Silnik- rządowy Austro-Daimler o mocy 118 kW (160 KM) lub 135 kW.

Dane techniczne D-I (wg [1]):
Rozpiętość- 8,5 m, długość- 6,35 m, powierzchnia nośna- 23,95 m².
Masa własna- 672 kg, masa użyteczna- 248 kg, masa całkowita- 920 kg.
Prędkość max- 187 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 3'.