Głowiński samolot, 1911
W latach 1910- 1911 Bronisław Głowiński zbudował samolot, który był wzorowany na samolocie Blériot XI ”La Manche”. Od pierwowzoru różnił samolot Głowińskiego kadłub o stalowej konstrukcji, z rur lutowanych mosiądzem i trójkątny przekrój tylnej części oraz inny układ podwozia głównego. Budowa samolotu była realizowana w warsztacie mechanicznym brata konstruktora i w szopie, służącej za warsztat stolarski i pomieszczenie do montażu samolotu. Na samolocie zainstalowano mocno zużyty silnik Anzani, który Głowiński wyremontował. Kratownicę kadłuba wykonano niestarannie, krzywo.
W maju- czerwcu 1911 r. zorganizował jego publiczną ekspozycję. Wzbudziła spore zainteresowanie. W maju 1911 r. Głowiński na Błoniach Tarnopolskich wykonał pierwszy lot, a następnie w lecie dokonał dalszych wzlotów na swym samolocie. Po zrealizowaniu lotów próbnych samolotu w Tarnopolu planował urządzenie pokazów we Lwowie. Chciał zdobyć nagrodę miejską za lot z błoń Janowskich na Wysoki Zamek. Ponieważ konstrukcja samolotu była ciężka, a silnik zużyty, samolot wykonywał tylko długie skoki i bardzo krótkie loty. Po wykonaniu kilkudziesięciu silnik uległ uszkodzeniu.
Konstruktor nie posiadając środków na kontynuowanie prac, zdemontował swój samolot. Na II Wystawie Awiatycznej we Lwowie w 1913 r. eksponował przednią część kadłuba z silnikiem. Części jego samolotu zachowały się po II wojnę światową.
Samolot Głowińskiego był pierwszym samolotem zbudowanym na ziemiach polskich, który wykonał sterowany lot i jednym z pierwszych polskich samolotów o metalowej konstrukcji kadłuba.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłata usztywniony linkami o konstrukcji mieszanej.
Płat prostokątny z zaokrąglonymi końcami, dzielony, drewnianej konstrukcji, trój dźwigarowy, dwustronnie kryty płótnem, usztywniony linkami do kozłów i podwozia. Rolę lotek spełniało skręcanie końców skrzydeł. Napędy sterowania linkowe.
Kadłub kratownicowy o przekroju prostokątnym w części przedniej i trójkątnym w części tylnej, z rur stalowych lutowanych mosiądzem. Kratownica wykrzyżowana drutami. Z przodu kadłuba piramidka, do której umocowano płaty, nad nią koziołek górny, a pod kadłubem koziołek dolny. Łoże silnika metalowe. Zbiornik paliwa podwieszony do koziołka nad przodem kadłuba. Kabina odkryta. Kadłub nie miał pokrycia.
Usterzenie konstrukcji drewnianej. Stery wysokości- w postaci ruchomych zewnętrznych części statecznika poziomego, jak w samolocie Blériot XI "La Manche". Statecznik poziomy zamocowany pod kadłubem i usztywniony drutami do kadłuba i piramidki pod kadłubem. Napędy sterowania linkowe.
Podwozie stałe, główne z rur stalowych, wyposażone w koła na wspólnej osi amortyzowanej sznurem gumowym względem jesionowych płóz podwozia. Podwozie ogonowe typu Blériot z kołem w widelcu, amortyzowane sprężyną.
Silnik- chłodzony powietrzem, gwiazdowy, 3- cylindrowy Anzani o mocy 18 kW (25 KM). Śmigło dwułopatowe drewniane, stałe, typu Chauviere, o średnicy około 2,25 m.
Dane techniczne Głowiński (wg [2]):
Rozpiętość- 10,2 m, długość- 8 m, wysokość- 2,5 m, powierzchnia nośna- 18,5 m2.
Masa własna- 320 kg, masa użyteczna- 80 kg, masa całkowita- 400 kg.
Prędkość- 60 km/h.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[3] Praca zbiorowa ”Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa.”. Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Ku Czci Poległych Lotników. Warszawa 1933.
[4] Gryglicki Z. "Drugi polski samolot konstrukcji metalowej". Modelarz nr 5/1970.
[5] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.