Gabriel P-VI / Gabriel P-VII / Gabriel P-VIII, 1924

Samolot szkolny/ Samolot treningowy/ Projekt samolotu sportowego. Polska.
Wolnonośny dwupłat sprtowy Gabriel P-VI. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
Paweł i Jan Gabriel rozpoczęli w zimie 1922/23 r. projektowanie nowego, dwumiejscowego samolotu. Projekt ukończono w 1923 r. Samolot wzorowany był na samolocie myśliwskim Fokker D-VII. Konstruktorzy opracowali projekty trzech samolotów: szkolny dwupłat Gabriel P-VI, treningowy górnopłat Gabriel P-VII, oraz sportowy dolnopłat Gabriel P-VIII. Były one oparte o te same zespoły konstrukcyjne. Budowa samolotu w wersjach P-VI i P-VII została zrealizowana w fabryce mebli ”Bracia Gabriel”.

Samolot Gabriel P-VI zbudowany został wiosną 1924 r. i oblatany w maju tego roku przez Jana Gabriela. Następne loty na nim wykonywali instruktorzy Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Samolot był udany, został oceniony jako nadający się do szkolenia. Parę tygodni później samolot przerobiono na samolot treningowy Gabriel P-VII. Wkrótce też został oblatany. Opinia o nim również była pozytywna. Nie podjęto produkcji seryjnej, gdyż nie było w Polsce jeszcze zapotrzebowania na samoloty sportowe. Samoloty nie były używane i uległy zniszczeniu. Wersja sportowa Gabriel P-VIII nie została zrealizowana.

Konstrukcja.
P-VI- dwumiejscowy dwupłat wolnonośny o konstrukcji drewnianej.
P-VII- dwumiejscowy górnopłat (parasol) o konstrukcji drewnianej.
P-VIII- jednomiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty w P-VI wolnonośne, trapezowe, dwudźwigarowe, kryte sklejką 1 mm. Płat górny mocowany do wieżyczek z rur stalowych i krótkich zastrzałów z rur stalowych, o tym samym rozstawie co wieżyczki.
Płat P-VII identyczny z górnym płatem P-VI.
Kadłub o przekroju prostokątnym zaokrąglonym od góry, drewniany, kratownicowy, kryty sklejką 2 mm z przodu i 1,5 mm z tyłu. Do przed­niej wręgi, wzmocnionej ścianą ogniową z blachy, mocowane łoże silnika. Góra kadłuba przed kabiną kryta blachą aluminiową. Łoże silnika z dwóch belek drewnianych mocowanych do pierwszej wręgi kadłuba i rur biegnących do piramidek, podtrzymujących płat. Osłona silnika z blachy aluminiowej, przed silnikiem chłodnica wody. W kadłubie za silnikiem- zbiornik paliwa o pojemności 120 l. Kabiny załogi umieszczone jedna za drugą, otwarte, osłonięte celuloidowymi wiatrochronami. Wejście do kabiny ułatwiały stopnie z lewej strony kadłuba.
Podwozie z rur stalowych oprofilowanych drewnem. Koła szprychowe z tarczami pokrytymi płótnem. Oś podwozia amortyzowana względem goleni sznurem gumowym. Płoza ogono­wa drewniana, okuta, amortyzowana sznurem gumowym.
Statecznik poziomy dzielony, podparty zastrzałami. Statecznik pionowy usztywniony drutem zamocowanym do statecznika poziomego. Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Napęd lotek i sterów linkami.
Podwozie z rur stalowych oprofilowanych drewnem. Koła szprychowe z tarczami pokrytymi płótnem. Oś podwozia amortyzowana względem goleni sznurem gumowym. Płoza ogono­wa drewniana, okuta, amortyzowana sznurem gumowym.

Wyposażenie- tablica przyrządów w przedniej kabinie była wyposażona w prędkościomierz, wysokościomierz, zegar czasowy, busolę, obrotomierz, termometr oleju i przełącznik iskrowników. W drugiej kabinie znajdował się prędkościo­mierz i przełącznik iskrowników.

Silnik- chłodzony wodą, czterocylindrowy, rzędowy Mercedes F 1244 o mocy startowej 51 kW (70 KM) i mocy nominalnej 44 kW (60 KM). Śmigło drewniane, dwułopatowe, stałe, o średnicy 1,85 m, projektu i wykonania braci Gabriel.

Dane techniczne P-VI (wg [2]):
Rozpiętość- 8,6 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 16,5 m2.
Masa własna- 480 kg, masa użyteczna- 240 kg, masa całkowita- 720 kg.
Prędkość max- 175 km/h, prędkość przelotowa- 150 km/h, prędkość min.- 60 km/h, wznoszenie- 2,2 m/s, pułap- 3000 m, zasięg- 1100 km.

Dane techniczne P-VII (wg [2]):
Rozpiętość- 8,6 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 10,5 (wg [3]- 10,65) m2.
Masa własna- 430 kg, masa użyteczna- 240 kg, masa całkowita- 670 kg.
Prędkość max- 195 km/h, prędkość przelotowa- 170 km/h, prędkość min.- 80 km/h, wznoszenie- 2,6 m/s, pułap- 3500 m, zasięg- 1250 km.

Dane techniczne P-VIII (wg [2]):
Rozpiętość- 6,7 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 6,0 m2.
Masa własna- 370 kg, masa użyteczna- 110 kg, masa całkowita- 480 kg.
Prędkość max- 206 (wg [1]- 205) km/h, prędkość przelotowa- 180 km/h, wznoszenie- 2,6 m/s, pułap- 3500 m, zasięg- 1300 km.

Galeria

  • Samolot sportowy Gabriel P-VII. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • Samolot sportowy Gabriel P-VII. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
  • Gabriel P-VI, rysunek w rzutach. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”).

Źródło:

[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[3] GryglickiZ. "Pierwsze polskie dwumiejscowe samoloty sportowe". Modelarz nr 2/1968.
blog comments powered by Disqus