Gabriel P-VI / Gabriel P-VII / Gabriel P-VIII, 1924
Samolot Gabriel P-VI zbudowany został wiosną 1924 r. i oblatany w maju tego roku przez Jana Gabriela. Następne loty na nim wykonywali instruktorzy Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Samolot był udany, został oceniony jako nadający się do szkolenia. Parę tygodni później samolot przerobiono na samolot treningowy Gabriel P-VII. Wkrótce też został oblatany. Opinia o nim również była pozytywna. Nie podjęto produkcji seryjnej, gdyż nie było w Polsce jeszcze zapotrzebowania na samoloty sportowe. Samoloty nie były używane i uległy zniszczeniu. Wersja sportowa Gabriel P-VIII nie została zrealizowana.
Konstrukcja.
P-VI- dwumiejscowy dwupłat wolnonośny o konstrukcji drewnianej.
P-VII- dwumiejscowy górnopłat (parasol) o konstrukcji drewnianej.
P-VIII- jednomiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty w P-VI wolnonośne, trapezowe, dwudźwigarowe, kryte sklejką 1 mm. Płat górny mocowany do wieżyczek z rur stalowych i krótkich zastrzałów z rur stalowych, o tym samym rozstawie co wieżyczki.
Płat P-VII identyczny z górnym płatem P-VI.
Kadłub o przekroju prostokątnym zaokrąglonym od góry, drewniany, kratownicowy, kryty sklejką 2 mm z przodu i 1,5 mm z tyłu. Do przedniej wręgi, wzmocnionej ścianą ogniową z blachy, mocowane łoże silnika. Góra kadłuba przed kabiną kryta blachą aluminiową. Łoże silnika z dwóch belek drewnianych mocowanych do pierwszej wręgi kadłuba i rur biegnących do piramidek, podtrzymujących płat. Osłona silnika z blachy aluminiowej, przed silnikiem chłodnica wody. W kadłubie za silnikiem- zbiornik paliwa o pojemności 120 l. Kabiny załogi umieszczone jedna za drugą, otwarte, osłonięte celuloidowymi wiatrochronami. Wejście do kabiny ułatwiały stopnie z lewej strony kadłuba.
Podwozie z rur stalowych oprofilowanych drewnem. Koła szprychowe z tarczami pokrytymi płótnem. Oś podwozia amortyzowana względem goleni sznurem gumowym. Płoza ogonowa drewniana, okuta, amortyzowana sznurem gumowym.
Statecznik poziomy dzielony, podparty zastrzałami. Statecznik pionowy usztywniony drutem zamocowanym do statecznika poziomego. Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Napęd lotek i sterów linkami.
Podwozie z rur stalowych oprofilowanych drewnem. Koła szprychowe z tarczami pokrytymi płótnem. Oś podwozia amortyzowana względem goleni sznurem gumowym. Płoza ogonowa drewniana, okuta, amortyzowana sznurem gumowym.
Wyposażenie- tablica przyrządów w przedniej kabinie była wyposażona w prędkościomierz, wysokościomierz, zegar czasowy, busolę, obrotomierz, termometr oleju i przełącznik iskrowników. W drugiej kabinie znajdował się prędkościomierz i przełącznik iskrowników.
Silnik- chłodzony wodą, czterocylindrowy, rzędowy Mercedes F 1244 o mocy startowej 51 kW (70 KM) i mocy nominalnej 44 kW (60 KM). Śmigło drewniane, dwułopatowe, stałe, o średnicy 1,85 m, projektu i wykonania braci Gabriel.
Dane techniczne P-VI (wg [2]):
Rozpiętość- 8,6 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 16,5 m2.
Masa własna- 480 kg, masa użyteczna- 240 kg, masa całkowita- 720 kg.
Prędkość max- 175 km/h, prędkość przelotowa- 150 km/h, prędkość min.- 60 km/h, wznoszenie- 2,2 m/s, pułap- 3000 m, zasięg- 1100 km.
Dane techniczne P-VII (wg [2]):
Rozpiętość- 8,6 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 10,5 (wg [3]- 10,65) m2.
Masa własna- 430 kg, masa użyteczna- 240 kg, masa całkowita- 670 kg.
Prędkość max- 195 km/h, prędkość przelotowa- 170 km/h, prędkość min.- 80 km/h, wznoszenie- 2,6 m/s, pułap- 3500 m, zasięg- 1250 km.
Dane techniczne P-VIII (wg [2]):
Rozpiętość- 6,7 m, długość- 5,8 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 6,0 m2.
Masa własna- 370 kg, masa użyteczna- 110 kg, masa całkowita- 480 kg.
Prędkość max- 206 (wg [1]- 205) km/h, prędkość przelotowa- 180 km/h, wznoszenie- 2,6 m/s, pułap- 3500 m, zasięg- 1300 km.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.
[3] GryglickiZ. "Pierwsze polskie dwumiejscowe samoloty sportowe". Modelarz nr 2/1968.