Na walnym zebraniu członków Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej w dniu 25.03.1913 r. zatwierdzono dane wyjściowe i podjęto uchwałę o zbudowaniu samo­lotu, który miał posłużyć do szkolenia lotniczego członków ZASPL. Projekt opracował inż. Władysław Kohman-Florjański. Pragnąc dać członkom ZASPL samolot naj­bardziej przydatny do szkolenia w pilotażu, wybrano pewny i wypróbowany układ konstrukcyjny samolotu Farman IV z tym, że obliczenia wytrzyma­łości i rozwiązania elementów nie były kopią, lecz były wykonane od podstaw przez konstruktorów. Wykonania warsztatowego podjął się Tadeusz Florjański.

Budowę samolotu rozpoczęto na Politechnice Lwowskiej w pomieszczeniach przyszłego muzeum techniki. W budowie uczestniczyli Stefan Bastyr, Piotr Borejsza, Jan Czystowski i Władysław Wehrstein. Niezależnie od tego przedsięwzięcia bracia Florjańscy przystąpili do budowy własnego samolotu. Samoloty, któ­rych budowę rozpoczęto w gmachu Politechniki, przeniesiono później do Sali Związku Strzeleckiego przy ul. Kadeckiej, a następnie do holu w filii Politechniki przy ul. Nabielaka. Tymczasem zaniechano budowy samolotu ZASPL, natomiast kontynuowano prace nad drugim samolotem braci Florjańskich. Przyczyną wstrzymania budowy była zbyt wiotka konstrukcja krat kadłuba wykonanych z rur bambusowych, mało sztywna na skręcanie nawet po zastosowaniu wykrzyżowań. Samolot wykonano po prostu z takiego materiału, jakim dysponowa­no. Dokonywanie przeróbek nie miało sensu, doprowadziłoby w prak­tyce do zbudowania nowego kadłuba. Prowadzono zatem prace tylko przy drugim samolocie, korzystając z doświadczeń zdobytych przy budowie pierwszego.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Płaty prostokątne, dwudźwigarowe, kryte płótnem, usztywnione słupkami i drutami. Na górnym płacie lotki.
Kadłub kratownicowy, drewniany, usztywniony drutami. Miejsca załogi nieosłonięte.
Usterzenie ogonowe poziome i pionowe podwójne. Ster wysokości z przodu kadłuba.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- rotacyjny Le Rhône 37 kW (50 KM). Śmigło pchające.

Dane techniczne (wg [2]):
Rozpiętość- 11,5 m, długość- 9 m, powierzchnia nośna- 45 m².