Fiuk J-2B "Polonez", 1992

Samolot sportowy amatorski. Polska.
Samolot amatorski Fiuk J-2B ”Polonez” (SP-P048). (Źródło: "Samolocik Polonez – J2b Specjalny –S2").

Mgr Andrzej Fiuk zbudował samolot J-2 ”Polonez” konstrukcji Jarosława Janowskiego z wieloma jednak modyfikacjami. Dlatego też oznaczył tą wersję jako J-2B ”Polonez”. Budowa była nadzorowana przez IKCSP a pomocy przy budowie udzielał Witold Kalita, mechanik szybowcowy I klasy oraz inż. A. Marcjanik.

Konstruktor wprowadził następujące zmiany w stosunku do pierwowzoru: przedłużona kabina, dopracowane szczegóły wyposażenia, do zamocowanej za siedzeniem pilota szczątkowej ramy z rur stalowych przymocowano dwukołowe podwozie, zmieniono konstrukcję wręg kadłuba, podwyższono statecznik pionowy i powiększono powierzchnię steru kierunku, zmieniono konstrukcję lotek na kesonowe, zmieniono zawieszenie zbiornika paliwa. Przewidywane było zastosowanie silnika od samochodu Trabant lub KFM 107 Maxi. Konstrukcja samolotu była nadzorowana przez Inspektorat Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych IKCSP.

Początkowo oblot samolotu przewidywano na 1988 r. Pierwszy lot wykonał jednak dopiero w 1992 r. (pilot- inż. January Roman). Samolot był bardzo wygodny i łatwy w pilotażu z doskonałą widocznością z kabiny. Posiadał niskie koszty eksploatacji. Hangarowany mógł być nawet we własnym garażu lub kontenerze. Samolot został zarejestrowany w kategorii Specjalny- S2 z wpisem do ewidencji Urzędu Lotnictwa Cywilnego ULC statków powietrznych z nadaniem znaków rejestracyjnych. Otrzymał znaki SP-P048.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydło jednodźwigarowe o obrysie prostokątnym, konstrukcji drewnianej, kryte keson sklejką i płótnem.
Kadłub o konstrukcji drewnianej, kratownica podwozia spawana z rur stalowych. Golenie podwozia resorowe, koła w owiewkach z laminatu. Pokrycie sklejką i płótnem, osłona silnika laminatowa. Kabina zakryta.
Usterzenie w układzie litery T, wyważone masowo z trymerem.
Podwozie klasyczne stałe.

Wyposażenie- zestaw podstawowych przyrządów pilotażowo- nawigacyjnych i kontroli silnika, radiostacja, GPS.

Silnik- (przewidywany) od samochodu Trabant lub KFM 107 Maxi, ostatecznie zastosowano silnik Hirth Gobler F23A o mocy 29 kW (40 KM). Umieszczony za kabiną pilota, śmigło pchające.

Dane techniczne Fiuk J-2B (wg [2]):
Rozpiętość- 7,24 m, długość- 5,06 m, wysokość- 1,5 m, powierzchnia nośna- 7,0 m2.
Masa własna- 180 kg, masa startowa max- 290 kg.
Prędkość max- 160 km/h, prędkość przelotowa- 140 km/h, prędkość manewrowa- 130 km/h, prędkość ekonomiczna- 120 km/h, prędkość przeciągnięcia- 82 km/h, wznoszenie- 1,4 m/s.

Galeria

  • Budowa skrzydła samolotu Fiuk J-2B. (Źródło: Skrzydlata Polska nr 20/1988).
  • Usterzenie samolotu Fiuk J-2B w trakcie budowy. (Źródło: Skrzydlata Polska nr 20/1988).
  • Kadłub samolotu J-2B ”Polonez” w trakcie budowy. (Źródło: Skrzydlata Polska nr 20/1988).
  • Samolot amatorski Fiuk J-2B ”Polonez” (SP-P048) prezentowany w 1992 r. podczas Zlotu Amatorskich Konstrukcji Lotniczych w Oleśnicy. (Źródło: Copyright Edward Niczypor).
blog comments powered by Disqus