Fiszdon Władysław

Prof. dr inż. Władysław Fiszdon. (Źródło: archiwum).

Władysław Fiszdon urodził się w 1912 r.

Ukończył wyższe studia techniczne we Francji i w 1935 r. uzyskał dyplom Ing. Civil de l'Aeronautique. W latach 1936- 1939 pracował w Lubelskiej Wytwórni Samolotów przy modyfikacji samolotu LWS-6 "Żubr" oraz przy opracowaniu i produkcji samolotu LWS-3 „Mewa”. W 1936 r. opracował projekt wodnosamolotu rozpoznawczo- bombowo- torpedowego FDW-4. We wrześniu 1939 r. ewakuowany został do Francji gdzie pracował przy obliczeniach flatteru myśliwca Dewoitine D-520.

Od czerwca 1940 r. przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie byt początkowo instruktorem wojskowych mechaników lotniczych, a od grudnia 1941r. do lutego 1946 r. pracował w Royal Aircraft Establishment w Farnborough (od 1943 jako kierownik sekcji drgań działu mechanicznego), gdzie prowadził obliczenia i rozwiązywał rozmaite problemy dotyczące drgań samolotów, m.in. samolotów myśliwskich Hawker "Typhoon" i Hawker "Tempest". Podczas wojny miał okazję latać jako pasażer na śmigłowcu Sikorsky R-4 ”Hoverfly” i obserwować jego próby w instytucie Royal Aircraft Establishment w Farnborough.

Po powrocie do kraju był od 1.05.1946 r. dyrektorem Instytutu Technicznego Lotnictwa, a od 1.12.1948 r. do lipca 1961 zastępcą dyrektora ds. naukowych Głównego Instytutu Lotnictwa i Instytutu Lotnictwa, z przerwą od maja 1957 dr. o listopada 1960 r., podczas której prowadził wykłady za granicą. W 1948 r. opracował projekty samolotów: myśliwskiego ITL M.48 i aerofotogrametrycznego ITL Aerofoto 48. Prowadził również prace rozwojowe nad bezzałogowym samolotem rozpoznawczym SWS ”Upiór”. W 1950 r. opracował projekt kierowanej bomby ślizgowej BSS (BSK). Był autorem programu rozbudowy Instytutu Lotnictwa w latach pięćdziesiątych, zrealizowanego w znacznej części dzięki niemu. W latach 1961- 1973, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa, natomiast w latach 1974- 1978 konsultant naukowy Instytutu.

Od marca 1947 r. zastępca profesora mechaniki lotu Politechniki Warszawskiej, od kwietnia 1962 r. profesor zwyczajny. Prowadził katedrę i wykłady do marca 1970 r. Od 1962 r. kierownik Zakładu Mechaniki Cieczy i Gazów Instytutu Pod­stawowych Problemów Techniki PAN, od kwietnia 1970 r. profesor na Uniwersytecie Warszawskim i dyrektor Instytutu Mechaniki, Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Prowadził wykłady na wyższych uczelniach w St. Zjed­noczonych i w Niemczech. Autor podręczników Mechanika lotu i Wstęp do Aerosprężystości. Organizator międzynarodowych konferencji i sympozjów naukowych z mechaniki cieczy i gazów. Wychowawca kilku pokoleń inżynierów i naukowców lot­niczych, troszczący się o ich późniejsze kariery zawodowe.

Zmarł w 2004 r.

Konstrukcje:
FDW-4, 1936, projekt wodnosamolotu rozpoznawczo- bombowo- torpedowego.
LWS-3 ”Mewa” (PZL-40), 1938, samolot obserwacyjny.
ITL M.48, 1948, projekt samolotu myśliwskiego, myśliwskiego szkolno-bojowego.
ITL Aerofoto 48, 1948, projekt samolotu aerofotogrametrycznego.
SWS ”Upiór”, 1948-1950, projekt bezzałogowego samolotu rozpoznawczego.
BSS (BSK), 1950, projekt kierowanej bomby ślizgowej.

Źródło:

[1] Morgała A. ”Kierunki rozwoju samolotów wojskowych w Polsce w drugiej połowie XX w”. ”Lotnictwo stulecie przemiany”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2003.
[2] Witkowski J. ”Polski wkład w technikę śmigłowcową”. ”Lotnictwo stulecie przemiany”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2003.
[3] „Instytut Lotnictwa po drugiej wojnie światowej - w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku”.
[4] Rodzime lotnictwo IIRP opowiedziane modelami ... - Facebook.
blog comments powered by Disqus